buğdaydan öğrendim şiiri

entry1 galeri0
    ?.
  1. bir Necati Cumalı şiiridir:

    Buğdaydan öğrendim şiiri
    Canım kara buğdaydan
    Tadı tat binlerce yıldır
    iyilik cömertlikle alır
    Sofralarda yerini.

    Akan sulardan öğrendim
    Kimsesiz çeşmelerden kırda
    Duru pınarlardan dağların beleninde
    Denizden ya da, yazlar kışlar geçer
    Tükenmez bize anlattıkları.

    Kır çiçeklerinden öğrendim
    Ürerler dağ bayır kendiliğinden
    Renkleriyle kurumlanmadan
    Ayırmadan çobanı beyi
    Sunarlar güzelliklerini.

    Köy kahvelerinde öğrendim
    Yağmur, toprak, kadınlar, severek
    Bir ömür sözünü ettikleri
    Ne kıtlıklar kırar umutlarını
    Ne istekleri biter tükenir.

    Çarşıda pazarda öğrendim şiiri
    Küfürlerinden balıkçıların şoförlerin
    Saysam ustalarım hep böyle gider
    Adsız ağaçlar, göğün değişimleri
    içgüdüleri kuşların böceklerin...

    Nasıl renk renk açarsa kır çiçekleri
    Kayanın dibinden patlarsa kaynak
    Sevince sarhoş olunca bizlerden biri
    indirir yumruğunu yırtarsa gömleğini
    Şiir yazarım ben de kanımı akıtarak...
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük