küçükken pazarlar da cılız sesimizle bağırarak satmaya çalıştığımız sudur.
güneşten kızarmış yanaklarımız, yara bere içinde körpe bacaklarımız, omuzuna burnumuzu sildiğimiz tişörtümüzle dalardık pazar eşrafının arasına.
+buzzzzz giiibbiii sooğuukk suu. veriyim mi abi.
bir pazarcı abinin gel evlat buraya demesiyle, yorgun düşmüş gözlerimiz birden açılır kalbimiz daha hızlı atmaya başlar ve hızlı adımlarla ulaşırdık abinin yanına. o lıkır lıkır devirirken bir kaç bardak suyu, biz kazanacağımız parayla alacağımız misketlerin, cipslerin, şekerlerin hayalini kurardık.
bazen melun suratlı yaratıklarla da karşılaşırdık tabi, su içtikten sonra su içmedim ki ben ne parası diye pis pis sırıtarak bize bakmasını hazmedemezdik.
+ ama abi 3 bardak su içtin. (asık ve ağlamaklı bir ifadeyle)
(yanındaki süpürgeyi kaldırarak.)
- siktir git lan elimden bir kaza çıkacak, içmedim diyorum.
diyerek bizi kovaladığını hiç unutmam mesela hala, içimde kin beslediğim nadir insanlardan biride o pazarcıdır.
velhasıl, işte böyle sevgili sözlük yazarı abileri ve ablaları;
+ evet abiler, ablalar buzz gibi soğuuukk suu geldiii var mı isteyenn??
