şu sıralar çok karşılaştığım durum. düşen bir şey olmamış gibi kalkıp yürüyor. acısını çaktırmıyor. ama pantolonun diz kapakları kısmı yırtılan mı dersiniz ellerinin derisi soyulan mı dersiniz...*
son dört senedir hiç yaşamadığım talihsiz olay. çevreden farkedilecek kadar komik ve dikkatli bir yürüyüş tarzı edinmiş olsam da vazgeçmek yok. kıçımın üstüne düşmeyeceğim.
düşme şekline göre tehlikeli olabilecek durumdur. genelde ansızın ayakların yerden kesilmesiyle popo üstü düşülür. 120 kiloluk yakın bir arkadaşımın böyle bir düşüsünü hatırladıkça gülerim.
an itibariyle odamda bulunan tipin bel ve kafa hasarlarıyla az önce gerçekleştirdiğidir. * ~bahsi geçen şahıs en az 6 saat uyumamalıdır.
~iyi bir arkadaş olarak istekleri yerine getirilmelidir.
~varsa yarası tedavi edilmelidir.
~12 saat içinde herhangi baş dönmesi veya mide bulantısı belirtisinde hemen 112 aranmalı, en düşük ihtimalle bir taksi çağırılmalıdır.
~en iyi ilaç sevgidir, öpün, koklayın, sarılın.
düşüp defalarca dizkapağınızı çıkarmayı başardıysanız, 2 sene boyunca fizik tedaviye gittiyseniz, fobiniz haline gelebilecek bir eylemdir. sokakta tek başına yürüyememek en belirgin semptomdur. ha ben korkumun üzerine gideceğim diyorsanız, aman dikkat.
ben küçükkene, eskişehirde daha çok kar yağardı. aylarca kar yerden kalkmazdı lakin şubat ayı gelip havalar iyice bi pisleşmeye başlayınca aylar boyu kalan o kar, yerde buza dönüşüverirdi.o yıl okulda sabahçıysak sabahları,öğlenciysek akşamları, okuldan eve giden o yolda hep kayıp düşenleri izlerdik.onlardan biri olmamak için dua ederdik.hatta aynı yerde,farklı zamanlarda iki kolunu birden kıranımız vardı.facia dolu gunler... *
