ruhun sikintidaysa bedenini de sikintiya sok mantigiyla aralik ocak aylarinda bile buz gibi mermerde saatlerce oturdugum gunler vardir,olmaya devam da edecektir.
Iki gun sonra balkona alisirsin tadi kalmaz, balkon kesmemelidir , olayi gelistirmek lazimdir.
&feature=channel&list=UL
Diger yonuyle,
Yalnizlik, balkonda soguktan usuttugun kicini, kuzey atlantikte gezip pismanlik sisinden kurtulamayan titanic sanmaktir. Carptigin buzdagini ise hicbir zaman taniyamamaktir.
Henuz batmadan once kici kalp seviyesine indirip isitmak gerekir ki, herseyini cevreleyen, hayatina nufuz eden, yalnizlik dedigin, icinde yasadigin amniyon sivisi kuzey atlantik gibi donmasin, olu dogum olmasin, sende sonsuza kadar batma ve birgun James Cameron curumus cesedini milyon dolarlik denizalti ile aramasin.
geceleri saatlerce otururum balkonda. her şeyden herkesten kaçdığımm yerdir, bir bardak çayla yanlızlıgımın keyfini çıkarırım. çocukken kaçıp balkonda ağlardım ve hala da değişmedim.
yalnızlığı pekiştirecek olan tavırlardır. niye lan balkonda ne var girin içerde oturun yalnızlar. olur da bir gün yalnız olmazsanız çocuğunuz olmaz, yazık.
