buyudukce yasim

entry1 galeri0
    1.
  1. aklımın iplerini saldım.
    bu gece çocukluğumla randevum var.

    yalnızlık denizidne öğrendim kulaç atmayı
    ve düşünmeyi.
    bölüşmektir ustam benim,
    bölüştükçe çoğalır benim hatıralarım
    yalnızlıkta.

    bıktım kendini gerçekleştiren bencillerden
    yoksuldur onlar.
    akla ve ederi her şeye.
    yoksuldur onlar
    sevgiye ve ederi her şeye.

    yazık!
    kaybettik bir insanı daha
    az önce
    dönerken köşeyi hırslarına,
    acıya ve ıstıraba oğul eyledik.
    yazık!
    kaybettik bir insanı daha
    şüpheye ve yalana oğul eyledik.

    oysa söz vermiştim küçük bir çocuğa
    çocuk kalan yanlarım için.
    oysa söz vermiştim küçük bir çocuğa
    avuçlarımda getirecektim ay'ı ve denizleri.
    çıkmıyor bu sokaklar çocukluğuma.

    onlar için belki geç, belki erken.
    ben meftun değilim saatlere
    beklerim, beklerim...

    ve çıkar zaman çocukluğuma
    dedem gibi
    büyüdükçe yaşım,
    çocuklaşırım ben de.
    sonunda çıkar zaman çocukluğuma.

    metin dinçer'in adı yok adlı dergideki hoş bir şiiridir.
    1 ...
© 2025 uludağ sözlük