80lerin sonunda 90ların başında çocukluğunu doya doya yaşamak ve mahalledeki herkesle taso oynayabilme arzusu ile cips sevdasına tutulmaktır.ah ne zamanlardı bütün parayı cipse yatırırdık...
tasoyu yazı tura oynarken madeni parayı atarcasına atıp, diğer tasoyu ters yüz etme çabasıyla oynanan ne keyifli, adrenalin yüklü bir oyuncuktu. cips paketi açılır açılmaz tasoya saldırırdı parmaklarımız. üç beş kuruşla hemen bakkalcı amcadan cips alır, taso kolleksiyonuna bir yenisi daha eklenince mutlu mesut olurduk. küçük taso birikimimizle büyük mutluluklar da biriktirdik çocukluğumuza dair. kızı erkeği oynardı tasoları. sonraları birden kayboluverdi. nerelerde kimbilir ?
(#184361)şimdi 13 yaşına girmiş yeğenimdir kendisi. halbuki o zaman faize atsaydı parayı şimdi okula helikopterle gider gelirdi şerefsiz.bizim ev (halası oluyorum), anasının babasının evi,halasının dayısının evi dahilş heryerden taso fışkırıyordu. binlerce tasosu vardı.hatırlıyorum da eve harçlık bırakırken ekmek parası süt parası bu da arda'nın taso parası diye üstüne düşeni yapardı herkes.ahahaaa.ne günlerdi ya.
