bazen de kişinin bile isteye kendine yaşattığı durumdur. duygusal bir harakiridir adeta. kötü anıları düşünmekle kalmaz insan, kötü ihtimallerle de doldurulur zihin. nihayetinde gözlere yaşlar yerleşir, akabinde biryerlere iki satır bir şeyler karalanır, rahatlatılır bünye.
Çok sıkıştığında çiş tutamamak gibi bir durumdur. Bir tane kötü düşünce aklının ucundan kaçıverdimi gerisini tutamazsın ve bir bakarsın çiş misali gerisi gelivermiş aklının o kuru rahat bölgelerini ıslatmış. Kimseye çaktırmadan nasıl kurtulsam diye düşünürken eğer biri farkederse dahada içine batacağın sonu depresyonla bitecek ruh halidir.
hayatin film seridi gibi gozunun onunden gecmesiyle birlikte butun kotu anilarda bir anda akla gelir, son perdede ise siyah cubbeli elinde orakli biri gorursunuz.
her şeyin ters gittiği ve zamanın bir gülümseme bile vaat etmediği zamanlarda, kötülüğün fırsatı bulup insanı bitirmek için harekete geçirmesinden kaynaklanandır. buna karşın; prensiplerinden ve inandığından ödün vermeyen insan, kötülüğe asla teslim olmaz ve güneşin doğacağı dakikaları kaçırmadan, zorla da olsa gülümseyerek, kalıplaşmış ve sahte olan her şeyi arkasında bırakarak ilerlemeye devam eder.
(bkz: devrim yavaş yavaş yerleşir) *
