butimar kuşu, pers mitolojisinde geçen denize aşık ve aşkından ölen efsanevi bir kuştur. bunun yanı sıra su ihtiyacını tatlı su ile değil deniz suyu ile karşılaması gerekir. denizi o kadar çok sever ki daima deniz kıyısına konar, kanatlarını açar ve tek başına oturup denizi büyük bir aşkla, ihtiyaçla, o aşık olduğu denizden dolayı hiç ölmeyecekmişcesine seyreder. öyle ki denizin bir gün kuruyacağından korkar ve bu korku yüzünden de hiç su içmez. efsanenin sonunda ise susuzluktan ölür.
başkaları doyasıya kullanırken o aşkından kıyamadığı için ölür. çok tuhaf.
sevdiğiniz bir şeyden kendinizi alıkoymanız veya olması gerekenden çok daha fazla değer vermeniz size zararlar verir. efsane bunu anlatmak istiyor sanki.
Şarkıya gelecek olursak şarkı efsaneyi anlatırcasına yazılmış. Hikâyeden sonra dinleyecek olursanız her şey yerine oturacaktır. Mükemmel ve sakin bir şarkı olmakla beraber, tavsiye edilir.
aşk veya dostluk farketmez, hakikatinde sevgi her güzel şeyin mayasındadır.
Tüm ızdıraplar ise sevgiden yoksun kalan sulu gözlerin kaynatılmış gözyaşlarının pekmezimsi halleridir.
"Ne olacak şu dünyanın hali diye birbirine soranlar…
Dünyanın düzelmesi umuduyla yaşayanlar…
Dünyanın düzelmesi için bir kurtarıcı bekleyenler…
Dünya halinden memnun olanlar…
Bir kurtarıcı gelecek ve o gelmeden yolunu gözlediklerini söyleyen o rüşvetçilerin, gerçek ahlaksızların, ruhu çürümüş olanların üstüne gidip onlara dünyayı kirleten asıl iltihabın kendilerinden aktığını söylediği zaman ne olacak? içlerindeki kötülüklerin rehberliğinde tek bir bedene dönüşüp beklediklerini söyledikleri kurtarıcıyı öldürmeye kalkmayacaklar mı? "
"iran edebiyatının ornitolojik efsanesi butimar kuşu, deniz suyu içerek hayatta kalan bir kuştur. butimar bir gün deniz kıyısına çöker, kocaman boz kanatlarını açar, denizi seyre dalar. denize öyle bir aşkla tutkundur ki, suyundan bir damla içerse onun kuruyacağını düşünür, namütenahi bir endişeyle su içmeden, denizin başında öylece durur.
en sonunda ise susuzluk butimar’ı öldürür, deniz ise dingin ve vakar dolu, sonsuza parlamaya devam eder."
"Butimar bir kuştur, deniz kıyısına çöker, denizin bir gün kuruyacağını düşünür, bu tasa yüzünden de su içmez ve susuzluktan ölür."
Böylesi bir aşk var mıdır dünya üzerinde ? Iran mitlerinden biridir butimar kuşu. Severken, kendini sevdiği için feda etmeye en güzel örneklerden biridir zira. Sevdiği yaşasın diye kendi canından vazgecebilen bir canlı.
Sâdık Hidâyet, Kör Baykuş adlı ünlü romanınında şu sözleri yazmaktadır;
Ben hep, dünyada susmaktan daha iyi bir şey yoktur, Butimar* gibi olan insan daha iyi insandır diye düşünürdüm.
Butimar, Franz Kafkanın Temmuz 1913 ;te günlüğüne yazdığı sözler;
"Hüzünlü ve sessiz bir incelik ve derin bir duyarlılık var Butimarda. Saflık veya budalalık değil, sonu ölüme varan büyük bir özveri"
Pers mitolojisinde efsanevi bir kuştur butimar.
Sıvı ihtiyacını deniz suyu ile karşılar.
Denizi o kadar çok sever ki, deniz kıyısına konar, kanatlarını açar ve tek başına oturur denizi seyreder.
Denizin bir gün kuruyacağından korkar ve bu korku yüzünden hiç su içmez. En sonunda da susuzluktan ölür
Erol Mintaş'ın filmi olup, Altın Portakal Film Festivalinde En iyi Kısa Film Ödülünü alır. Filmin müziğini yapan Ahmet Aslan, ikinci bir "uçurtmayı vurmasınlar" ezgisi tadında, yürekleri dağlar.
