izlerken onların adına utandığım taraftar topluluğu.eziklik mi desem aşağılık kompleksi mi?bir takım, rakibi ne kadar güçlü olursa olsun başarısızlığı bu kadar rahat kabullenememeli.4 maçta yapabileceğinin en kötüsünü yapıyorsun ve hala mutlusun.olacak iş değil.
kaldı ki türk takımlarından birine yeniliyor olsalar böyle şen şakrak tezahürat yapmazlar, stadda olay çıkarır, küfür manyağı ederler rakip futbolcuyu da taraftarı da.
ama adı texas olan özenti taraftardan yabancılara karşı dik başlı bir tavır beklemek hayal tabi ki...
ben, koyu bir fenerbahçe taraftarıyım; ama bursaspor seyircisinin, "herşeye rağmen" sönmeyen bu coşkusu beni hem mutlu
hem de kendilerine hayran bırakmıştır. hiçbir olumsuzluğa kesinlikle, pabuç bırakmıyorlar. " ben buraya takımımı desteklemeye, bundan keyif almaya geldim" tavırlarından hiçbir şekilde ödün vermiyorlar. hepsini kutluyorum.
not: ben de ankara'lıyım.
olmayan, yazarın güneş ışığı görmeyen yerlerinden uydurduğu komplekstir. bursaspor taraftarı, sadece kendi takımının başarısı için maddi ve manevi desteğini kurulduğu 1963 yılından bu yana vermektedir, bu desteği elinden geldiğince vermeye devam edecektir.
önemli olan başarısızlıkla gurur duymamaktır.yani sözüm bursasporlu oyunculara değil.onların gücü bu kadar.sözüm bursaspor taraftarına.seni bu kadar sevindiren nedir?başarısızlık iyi birşey değil ki.
bursasporluların "takımımız fark yedi, rezil oldu ama bakın biz çok iyi taraftarız, bizden bahsedin sevgili ingilizler, nolurrr" diye düşünerek maç boyu davar gibi bağırmasına sebep olan ruh hali...
