hayatlarını kestane şekeri ve iskender yiyerek mi idame ettiriyorlar acaba diye merak ettiğim güruhtur.
çünkü ben bursalı olsam evimi kestane şekerinden yaptırırdım.
Bir kısmı bulgar ve Yunan kırması, anadoludan gelip kendini Bursalı olarak tanımlayanların çoğu "çomar" çok az kalan yerlileri ise "ortaya karışık" olarak tanımlanabilir.
güzel insanlardır... bursa'nın has yerlilerini kastediyorum tabiki. onlarıda bulmak aynı has istanbulluları felan bulmak gibi zordur. zira bursa'da doğudan ve batıdan gelen göçmenler kaynar.
has ve gerçek bursalı adam delikanlı adamdır. ilkokuldaki gibi elinizle bur-sa-lı-yım yapanlar bi siktirsin gitsin önce. fikir sahibi olmak isteyenler de yazsın.
dogdugum sehir. guzel bir sehirdi, cok oldu gormeyeli, top falan diyenler bir seyler yemislerdir mutlaka, bir acilari vardir. guzel ulkemin guzel sehirlerinden biridir.
bursa kent meydanında göremeyeceğiniz insanlardır.topuda travestiside ya kürttür yada başka bir ilin evladıdır.büyüklerine karşı sevgi doludurlar.namus ve şeref için yaşarlar.ama memleketimde yaşamaktan sıkıldım.kürt, çingen, roman gürcü doldu.
ayrı bir sempatisi olan farklı insanlar. bugüne kadar 3 tane bursalı tanıma şansım oldu. 2 tanesi çok değerli benim için. hoş, bencil olmayan, asla bırakılmaması gereken insanlar.
kibar ve naif insanlardır. sırf bu yüzden bile ' yumuşak ' diye adlandılırlar. bu o kişilerin insaniyet adına pek de kibarlık nezaketle yüz göz olmadıklarından ötürüdür.
bahsedilen yerli halkı(manav) ve macırlar (artık onlarda yerli halktan olmuştur) ise evet, genelde hem erkekleri hem kızları güzeldir. ancak dışarıdan gelenlerden bahsediyorsanız geçin...
yıldırımdan nilüfere gittikçe bu güzellik artmaktadır. en kötüsü ise yıldırımın varoşlarıdır.
