tarihi dokusu zamanda yolculuğa çıkarıyor beni yav. o ulucami'deki vav harfi yok mu , dünyanın en esrarengiz harfi bence . caminin hikayesi ayrı bir olay zaten . şadırvan da öyle.
ki somuncu babanın hikayesi , çınar ağacı-ki neyse- ve koskoca osmanlı'nın kurucusunun medfun bulunması... vs
cavit çağları da unutmayım. o da olsa olsa sevmeme nedenim olurdu herhalde. bir ara bursa bu adamın zannettim ya , o derece.
ruhaniyetli bir şehirdir. sokaklarında gezinirken her an bu ruh ete kemiğe yada bir ağaca, çiçeğe, taşa
bürünüp karşınıza çıkıp her şeye rağmen yaşamanın, hele bu şehirde yaşamanın ne kadar büyük bir ayrıcalık olduğunu size anımsatır.
kalabalık caddelerinde sizi yalnız başınıza bırakacak kadar anlayışlı,halinizden anlayan bir dost gibi size sarılan biraz hüzünlü biraz da keyif verici,üniversitemin bulunduğu güzel kentimizdir.Efkarlıysanız Altıparmak'a çıkıp oradan heykele kadar uzanan yolda bi sigara yakıp aylak aylak dolaşarak normale dönebileceğiniz,Ulu caminin taşduvarlarına elinizi sürüp zaman makinesinde yolculuklara çıktıktan sonra 10 dakika kadar yürürseniz karanlık bir gecede gündüz gibi aydınlatılmış mağazalarıyla Setbaşı sizi karşılayacak ve cebinizdeki son paraları da mahfel mado'ya vermekten gurur duyacağınız,meyhane dönüşü geceyarısı ayık olduğunuz halde yolu şaşırıp kaybolarak kendinizle dalga geçip eğlenmenize tanık olan duygulu şehirdir Bursa*.Ah bi de şu ulaşım sorunu olmasa çok güzel olucak da neyse *Bursa'yı seviyorum çünkü bana beni anlatan tek kavram o...
