alemdar soğanlı beşyol gibi garaj altı kesimi, erikli hacivat arabayatağı yavuzselim gibi yıldırım'ın keko mekanları bunların başında gelir.
edit: varoş dediğim yerin tanımını yapmak herhalde 'sözlük' kelimesine hakarettir. beşevler ile yavuzselim'in farkını şimdi anlatmama ne gerek var allah aşkına. ırk ya da insan yapısı değil mevzu.
genellikle nilüfer haricindeki tüm semtlerinde varoş hakimiyeti vardır. mesela bir istanbul, ankara, izmir'deki gibi ortak bir şehir kültürü yoktur. varoşlarla, elitlerin arasında sert çizgiler vardır. çoğu bursa'lı bir gün dahi gidip kıçının dibindeki uludağ'da kayak yapıp, kar keyfi sürmemiştir, çıksa çıksa bazen kestane, odun toplamak için çıkmıştır uludağ'a. kent oligarşi hakimdir adeta şehre. bir de varoşlarda yaşayan kitlelerde, milliyetçilikle soslanmış fanatik bir bursaspor taraftarlığı hakimdir, bunlar kendi yaşam koşullarının, alanlarının çekilmezliğine gıkını çıkarmayan fakat bursaspor için adam öldürecek derecede holigan olan enteresan bir kitledir. tuhaf bir lümpenlik profili sunar bursa varoşları, bu kent gerçekten insanın sinirlerini yıpratır.
sadece artvinliler değil balkan göçmenleri, erzurumlular ve inceden kürtlerden oluşan şehirdir. az biraz da has bursalı vardır. onlar da dağlı olurlar. dağ köylerinden şehre gelen bursalılar genelde inceden esmerdirler.