1996 da öğretmenlerimiz, bir üst sınıfınızdan kötüsünüz diyorlardı.1997 de de sizi mumla arıyoruz bu gelenler daha da fena, diyorlardı. bu böyle devam etti sanırım.
1999 yılında bando takımının majorlerine aşık olmuştum. Tabi durumdan haberim yoktu. Sonra bu bando takımı Türkiyenin ilk kız bandosu olduğu için hülya avşarın programına çıktı. Benim yazıldığım hatunda en başlarında. Tabi o saaten sonra bizim iki gramlık şansımız son bulmuş oldu. "Hülya avşara çıkmış kişiyim seni donumda sallarım" havaları bitirdi beni.
hastane olarak kullanıldığı dönemlerde ana binanın bodrum katının morg olduğu efsanesi öğrenciler arasında geyik unsuru olmuş, türkiyenin ilk kız bando takımını kurmuş, karma lise olmasından önceki yıllarda beden eğitimi derslerinin yazları mayo şortla yapıldığı, bir dönem kapısında polis ekiplerinin beklediği eğlenceli lise.
anadolu lisesi adını aldıktan sonra, başarısı bir nebze de olsa düşen okulum(du). sanırım anadolu liseli öğrenci arkadaşlar nereye geldiklerini anlayana kadar sene bitti de derslerine motive olamadılar. zira kolay değil 15-16 yaşındaki çocuğun kalkıp evinden, 5 kıza 1 erkeğin düştüğü, şehrin göbeğindeki okula gelmesi.
ayrıca mustafa alkan adında lanet olası bir müdür yardımcısına sahip okuldur. okulda 4 tane müdür yardımcısı vardır ve azili katil tipli, en agresif, en huysuz, en en en.. olanı bize denk gelmiştir. okul yıllarında kan kusturması yetmezmiş gibi, kaybettiğim diplomamın yerine bir belge almak istemem de tam bir travma geçirtmiştir bana. türlü bahanelerle **** ancak ve ancak 6. gidişimde çıkartmıştır diplomamı. burdan selam ederim, kocaman kulaklarını çınlatırım.
kaliteli egitimi ve gerçekten çok degerli hocalara sahip orada okuma fırsatı bulamayan kişilerin agzından efsanelerin inmedigi (bkz: kedi uzanamadigi cigere mundar der)misali bursa nın en eski ve koklu birçok birincilikleri olan güzide okularındandır.
bir bahcesi vardır giriste, keskin bir simsir kokusu. yine bahcesinde erik agacı. minik bir havuz hatta. onceden resim dersleri hep bahcede yapılırdı. birde bandırma vapuru maketi vardı. simdi nasıl bilmiyorum ama o yıllarda bahcede dolasması bile keyifliydi.
zamanında disiplini ile bilinirdi. ortaokulu bklde okumus birisi olarak, benim okudugum ilk yıl bir mudire hanım vardı ki akıllara zarar. okula girerken elinde cetvelle etek boyu kontrolu yapar, dizaltı corapları buyuk bir azimle tek tek olcerdi. sonraları forma degisti ilk once, mudire hanım emekli oldu, simdi ne zaman bir bkl li kız gorsem hayret ediyorum ozellikle etek boylarına ve makyajlarına.
ilk anadoluzedeler olarak süper bölümüne deli gibi imrendiren, o sene tüm anadolu sistemine geçen okullar gibi dengesizliğini tavana vurdurmuş, düz bölümündeki kızların oturmasını bilmemesi yüzünden anadolu erkeklerinin yüzünde güller açtırmış, zamanındaki beden eğitimi hocasının ısrarla anadolu bölümündeki öğrencilerin aleyhine hakemlik yapmasına rağmen voleybol şampiyonu olan sınıfa dahil olduğum; eski kız lisesi hocalarını kaybederek başarıyı düşüşüne bile bile lades demiş, "sizler seçilmiş öğrencisiniz" ayağına tüm anadolu sakinlerini gaza getirmesine rağmen öğrencilerine üvey muamelesi yapan, hayatınızda hiç göremeyeceğiniz kadar pis tuvaletlere sahip okuldur. hiç bir numarası yoktur. lakin son iki sene yeni gelen hocalarıyla sayılı zamanı eğlenceli kılmıştır. velhasıl, ilk mezunlarını geçtiğimiz ay veren (bkz: bursa anadolu kız lisesi), ayrılalı 2,5 ay olmasına karşın hem hafiften özlenilen hem de kurtulunduğuna memnun olunan okuldur. bir puan vermek gerekirse vasatın üstüdür. ayrıca tuvaletinde düz bölümünün öğrencileri arasında geçen;
- ne işiniz var lan sizin burda orspular?
* makyaj yapıyoz lan kaşar.
/ skeyim makyajını be fahişe. ahhahha.
diyaloğuyla şahsımı ve arkadaşlarını "nereye düştük ulan biz?" sorusunu sormaya teşvik etmiştir.
