4 yılımı geçirdiğim tarihi binanın her sınıfında her eğitim öğretim yılı başlangıcında en az 1 ay boyunca çıkmayan ve artık üzerimize sinen mazot kokusuyla ve piskopat müdür yardımcısı ramço ile ünlü bir okul.
"Uzaktan gördü önce hayatının geri kalanına yön verecek olan okulu.. Sanki daha önce hiç görmediği büyüklükte, devasa bir taş gibi duruyordu karşısında.. Biraz daha yaklaşınca ayakları titrer gibi oldu, tüyleri çelik dikenlere döndü, kalp atışları yankılanmaya başladı içinde tarihin bekçisi bu taş binayı yakından ilk kez gördüğünde..
Ayakları içeri sürüklüyordu, üstünden milyonlarca adım geçmiş, bin yıllık bir cami şadırvanının mermerleri gibi yontulmuş merdivenler O’nu çağırıyordu heyecanla.. Büyük, kahverengi kapıyı aralamasıyla başladı büyüsüne kapılmaya.. 125 yıllık tarihin kokusu kucakladı önce.. Sanki O’nun kokusunu da doyumsuz kokusuna katmak ister gibiydi tarih.. Yavaş yavaş bir parçası olmaya başladı bu tarihin..
Attığı her adımda ahşap yerlerden çıkan ses yankılandı büyük taş duvarlarda.. içinden özür dilemek geldi, ya rahatsız olduysa tarih çıkardığı sesten? Usulca kapadı kapıyı, başka sınıflara gitti.. Bir tanesinde hocası Nevres Bey’den ders dinliyordu Mustafa Kemal Atatürk, bir diğerinde bir şeyler karalıyordu Sait Faik her zamanki yaramaz çocuk gülümsemesiyle..
Derin bir nefes aldı. Ciğerlerini sonuna kadar tarihin kokusu ile doldurup gözlerini kapadı. Başrolünü kendisi oynadığı bir rüya göz kapaklarında oynamaya başladı..
Bir ara aralanır gibi oldu gözleri. Karanlıktan korkan ufak bir çocuk gibi kapadı gözlerini hızla, ama faydası yoktu.. Gördü ki geçmişti seneler bir solukta birer birer.. O an sığmaz oldu gözyaşları kapalı gözlerine.. Başladı göz kapakları aralanmaya, yaşlar süzülmeye.. Rüya bitiyordu, bunu asla kabul edemiyordu. inanmak istemiyordu.. Ama elden ne gelir, çaresi yoktu..
Az sonra O’nu da tarihin kokusuna kattı, Tarihin Bekçisi; Bursa Erkek Lisesi"
Bursa'nın en eski ikinci okuludur.sait faik ,reşat nuri gibi aydınları yetiştirmiş bir zamanların en gözde okullarından biridir.Şimdilerde ise tam bir siyaset yuvası haline gelmiştir.ayrıca benim ve galatasaraylı Fatih Serkan Kurtuluşun mezun olduğu lisedir.
Mezunu olduğum, en güzel yıllarımı geçirdiğim, çok güzel arkadaşlar edindiğim, eski disiplininden eser kalmamış okuldur. Müdürümüz rakiplerimizin Galatasaray ve Kabataş Liseleri olduğunu söylerdi, külliyen yalandır inanmayın.
sözlükte (bkz: yaran okul anıları) na bakarken, ismini sıkça gördüğüm ve anıların yüzümde tebessüm oluşturmasıyla sempati beslediğim okul. bursa'da yaşasaydık da, okusaydık dediğim okuldur *
eski bina'nın kokusu... neşet şen... süper - normal ayrımı... fazlı tekmen... yatılılar... ramazan özbayrak... "yüzyıllardır yükselik gökerle çıkan sesi"... şinasi... pinpon masası... mehmet kulaklı... dandik berber... yine ramazan özbayrak... ümit doğan ile "istikal mavşı"... yeni kantin'in sosislisi... müjdat ve mor vosvosu... parlament mavisi ceketler... kıllı faik... maksem yokuşları... tekrar ramazan özbayrak... vakıf fiyaskosu... kaleci nevzat... okul çıkışı heykel'e-gima'ya sallanmak... bir daha ramazan özbayrak... mahkeme fırını... 'turşu'... lümpen ülkücüler... spor salonunun tribünlerinde beden dersi için soyunmak... insan evladı olmayan köpek bedenci... alt bahçe çöp altı keşhane... okulun çevresindeki dönerciler... masa üstünde namaz kıldıran komik dinci... yurt önü çeşmelerinden su içmek... topesto... spor ayakkabı unutulduğunda yenilen tokatlar ... "güzel bursa üstünde göklere çık dalgalan"... normellerin süperin kızları efsaneleri... basketbol maçları... eski müdür... "biz erkek liseliyiz"... yeni müdür... kadın ingilizce öğretmenleri... nöbetçi öğrenci olmak... biyolojici celâl... tan'a gidenler... yeşilırmak'a gidenler... matematikçi kadir... geç kağıdı almak... c sınıfı... istiklâl marşına geç kalınca bahçede çöp toplamak... japon balıkları ve havuz... pilav günü... yeni bina alt kat tuvalet keşhane... on dakikalık teneffüs... eski bina köşe dev sınıflar... eski bilardo odası... türk sanat müziği korosu ve topal edebiyatçı kadir... ramazan özbayrak yedinden... hep kapalı olan kütüphane... pervin katip... sait faik abasıyanık büstü... istiklâl marşında çekilen uzun nutuklar... kapı girişide kıyafet kontrolü... al sana tekrar ramazan öyzbayrak ve tekwando... arka bahçedeki direğe tutunarak kaçmak ve mazotlanması... yıllıklar
dort yilimin gectigi okul. Eski ve yeni binasi, alt ve ust sahasi, kil berberi, arka kapidaki seyyar saticilari ( limoncu vardi super limonata yapardi ) okul cikisi kiz lisesinin onunde beklemeleri yasatan okul. Bu sure zarfinda cok ilginc hocalar tanidik. Bu hocalar :
fazli tekmen : bizim zamanin en tirsilan ogretmeniydi. fazli hoca varken sonralarin rambo ramcosu daha ogretmen idi. Fazli hoca´nin dersinde sikiysa biri konussun, sikiysa sordugu soruyu bilemesin essek sudan gelinceye kadar doverdi. Hatta abartir dovdugu ogrenciye isterse okul cikisinda bulusup teke tek kavga teklif ederdi. Sinavdan zayif alanin vay haline, sinavda yandakinden silgi alanin vay haline. Kopya cekmek mi? Sanirim kimse buna cesaret edemedigi icin yada edip yakalanmadigi icin ne olabilirdi bilmiyoruz.
topesto : tam adi zeliha akcali. mavi ay dizisindeki sekreter topesto´ya bire bir benzedigi icin bu adi almisti. Muzik ogretmeniydi ve istiklal marslarinda ses veriyorum yerine sis veriyorum derdi.
melek ozdemir: ingilizce ogretmeniydi ve okulun en guzel ogretmeniydi. Herkes bir kerede olsa melek hocayi ruyasinda gormustur.
yusuf demiresik : din bilgisi ogretmeni, acik sacik konulari dogalmis gibi konusurdu yeni yeni kani kavrayan genclik anlattiklarini gulerdi. Ogrencilerine cengiz yada bedri diye hitap ederdi.
mujdat hoca : almanca ogretmeni ve okulun en renkli ogretmeni. mor bir vos vosu vardi, her gun degisik renkte takim elbise giyerdi. Yakisikli bir ogretmendi, daha sonra mudur muavini olmus.
erhan ozturk : ne ogretmeni oldugunu hatirlamiyorum, okulun en cok takdir edilen ogretmeniydi. Liselerin lisesi bursa irkek lisesi sozu ona aittir. Birde karne gunu yagmur yagdigi icin toren beden salonunda yapiliyormus, bir kac velide yan taraftan resim cekmek icin bekliyormus, erhan hoca acilis konusmasinda: degerli veliler, sevgili ogrenciler ve saygi deger basin mensuplari demis *
servet mertyurek : ne ogretmeni oldugunu hatirlamiyorum, mudur muavini olarak gorev yapiyordu. cok baba bir adamdi.
ilhan dogan : okul muduru, derslere giriyor muydu tam hatirlamiyorum ama iyi doverdi.
sener onal : cografya ogretmeni, odevleri yapmayan ogrencilerin korkulu ruyasi. Favori kismindaki saclardan cekerek ogrenciyi yukari ceker ve tokadi basardi. Basta bir sey hissedilmez ama sonra acisi baslardi.
dursun hoca : beden egitimi ogretmeni, beden derslerini eziyet olarak gecirmeyi severdi. sadik ve ertugrul hocanin aksine ogrenciyi beden salonunda tutar, garip garip hareketler yaptirirdi.
abdulkadir oztas : yatililarin mudur muavini, agzi cok bozuk idi iyide dovdugu soylenirdi. yatililarin efsanelerine gore dolabinda boy boy sopa varmis dayak yiyecek ogrenci sopayi secermis.
okuyanların her daim okumakla gurur duyduğu, her daim bursa erkek liseli olmak düşüncesiyle benimsenmiş, şahsım gibi üniversite yaşantısı görmüş bir ferdi bile, onun tarihi binasında geçirilmiş yıllarına değişilmeyecek eğitim çınarı.
Mehmet Selim Sivritepe tarafından kaleme alınmıştır, Gaye Kitabevi tarafından 2006 yılında yayımlanmıştır, 198 sayfadır.
Türkiye'nin en uzun ömürlü okullarından olan Bursa Erkek Lisesi 1885'te kurulmuştur. 2006'da 121. kuruluş yıldönümünü kutlamaktadır. Okul, önce idadi ve sonra sultani ve lise sıfatıyla hizmet verilmiştir. En mükemmel şekline Cumhuriyet döneminde ulaşmıştır. Lise eğitim tarihimizin canlı şahididir. Bu kadar uzun zaman diliminde Bursalı ve Bursa dışından gelen pek çok talebenin yetişmesine, kültürlü bir insan olarak toplumda yer edinmesine katkıda bulunmuştur.Onları yükseköğrenime hazırlayıp Türkiye'nin yetişmiş insan gücü ihtiyacını gidermeye çalışmış ve halen de çalışmaktadır.
bugün 129. geleneksel pilav günü etkinliğini gerçekleştirmiş, gitmeye fırsat bulamadığım, giden arkadaşlarımın çektiği fotoğrafları görünce geçen güzel günleri çok ama çok özlediğim nadide, güzide okulum.
kısa bir süre yatılı olarak orada okumuş, yatmış, yemek yemiş olsam da her daim güzel anılarımda hatırladığım güzel okul. müdür yardımcısı abdülkadir beyin babaanızın amına korum diye geceleri yatakhanede dolaştığı zamanlardı onlar. tuvaletlerde hem sigara içip hem çav bella yı söylerdik biz den büyük abilerle.
Bursa'nın en köklü okulu olan bursa erkek lisesi, özellikle senelerden beri yapmış olduğu pilav günü organizasyonu ile eski mezunları ve okul bünyesinde okuyan öğrenciler buluşturmaktadır. Seneler geçmesine rağmen hiç değişmeyen okuldur, hala aynı kalite ve saygınlıkta eğitim vermektedir. benim okuduğum yıllarda tam bir askeri liseydi ayrı konu, okulumuzun içinde berber, manav, bilardo salonu ve keşhane vardı, sigara içen gençlik içer o çöplerin suyunun üstlerine aktığı yerde sigara içerlerdi. tabi hiç unutulmayanlardan birisi de ramazan özbayrak olmaktaydı, onun yanında insan dışı hareketleri ile ün salmış bedenci dursun vardı, birde bursaspor un kalecisi nevzat vardı, canan doğan vardı şıngır şıngır bileğinde ki bilezikleri ile, ruhi ercan avcı vardı edebiyat öğretmeni adam üniversiteyi bitirmiş gelmiş öğretmenliğe erkek lisesinde başlamış şok etkisi yarattı tabi ki kendisine.
bursa da 1883 yılında kurulan lise.
gece yurttayken ramço oda kapılarını uçan tekmeyle açardı.
neşet şen vardı osmanlıdan kalma hocamız.
karma eğitim yoktu o zamanlar.
ayrıca sait faik abasıyanık burada yatılı okumuştur. bu liseyle ilgili bir yazısı;
--spoiler--
"Bursa Lisesi'nde onuncu sınıftaydım, edebiyat hocamız bir vazife yazmamızı istedi. Ben iPEKLi MENDiL isimli bir hikaye yazıp verdim. Ertesi ders hoca bu hikayeyi tüm sınıfa okuttu. Neden okutuyordu bir türlü anlamamıştım. Meğerse hikayeyi çok beğenmiş, sonra beni yanına çağırıp; eğer böyle yazmakta devam edersen iyi hikaye yazabileceksin sen, demişti. işte ilk bu şekilde yazmaya başladım. Hocam bana daima cesaret veriyordu. ikinci olarak ZEMBEREK'i yazdım".
--spoiler--
