altıparmak - heykel istikametinin çift yön olduğuna tanık olmak, milli bayramlarda bu yol üzerinde bayram geçitlerini izleyebilmek, kandillerde yola ip çekerek "ya mum ya para!" diyebilmek, kültürpark'a giderken deli gibi mutlu olmak, orada hayvanat bahçesini gezmek, ebeveyin ile birlikte nargile kahvesinde bir iki saat geçirmek**, tophane'de güne uyanabilmek, dedenin elinden tutarak tahtakale'ye alışverişe inmek, şimdi maalesef kapanmış kule yada çınar pastanelerinde süp yiyebilmek, arnavut kaldırımlarda, dar sokaklarda koşuşturabilmek, inegöl çarşısı'nda yeni gelmiş sega, nintendo, bilgisayar sistemlerini ve oyunlarını hayranlıkla izlemek, sönmez çarşısı'nda şaka oyunlarına saatlerce bakmak, şimdiki ykm'nin yerinde itfaiye olduğunu hatırlamak, şehirlerarası yolculukları santral garaj'dan yapmak, yolculuktan önce nane şekeri almak ve bu şekerle anneyi dişinin çıktığını söyleyerek kandırmaya çalışmak, herşeyden önemlisi bursa gibi bir mucizeyi solumak.
mekanlar bursanın çınar,bahar,selamet,gülbahçe ve başaran mahalleleri ise;
gecenin yarısında bile saklambaç oynamak,tüm mahallenin cocuklarının gece yarılarına kadar sokakta olması,güven ortamının olması, tüm mahallenin yaz gecelerinde evlerinin önündeki merdivende yada balkonlarda sohbet etmesi, mahalle maclarına gitmek, eve kir pas içinde girmek,annenin bağırarak "-çabuk banyoyaaaa!!" demesini özlemek,bisikletin moda olduğu zamanlarda 4 tekerden 18 vites bisiklet devrine geçişi yaşamak,sırf kızlara hava atmak için mahalle kızlarının toplandıgı yerden gecerken ellerini serbest bırakarak bisiklet sürmek...
bir kıza bakarken sırf ahmet bakmış diye ahmet utancından konusamasa bile arkadaşının "-olm o kız ahmetinki ayıp olur demesi"yle o kızdan uzaklaşmak, fedakar olmak, misketler ile *baş altı, mars oynamak bir gün boyunca cilli oynayarak eve kutunun icindeki siyah (20lik) beyaz (kemik 5lik) cilliler ile eve huzurlu dönmek.kızlar ile konusamamak, platonik mahalle asklarında bile o kızı görmenin bile mutluluk vermesi, utangaclıgın oldugu yıllarda asık olmanın keyfini çıkarmak..
hafta sonu her uyandığında evde mutlaka konu komsulara annenin cay hazırlarken oldugunu görmek.komsuların eve gelmesini, sadece pastalar kekler icin sevmek.okuldan kaçarak aşık oldugun kızın okuluna gitmek onu okuldan çıkarken görebilmek, kızın çıkış saatini beklerken atari salonlarına gitmek, hagar, street figther, mustafa oynamak okul harclıgını atari salonlarına vermiş olsanda o kızı gördüğün anda mutlu olabilmek...
akranlarınla beraber takılmak, bisikletler ile kmlerce yol gitmek, birisinin tekerleği patladıgında onuda tasımak, fedakar olmak..
cinselliği tam olarak anlayamamak, porno film nedir bilmemek.. futbolcu kartlarından cesit cesit oyunlar oynamak.en onemlisi hayatı anlayamamak küçük dünyalarda küçük mutlulukların olması.kızlara laf atma kültürünün "-hepsi senin mi?" diyaloglarının yaşandığı yıllar...
her seye ragmen arkana baktığında dolu dolu bir çocukluk yasadıgını ve bu anıları yasayabilen en son nesil olduğunu bilmek görmek ve hissetmek
kandil günleri yolun iki yanına ip bağlayıp ,yalancıktan yol kesmek,ya mum ya para demenin ne olduğunu bilmek..kandilin büyülü bir gece olduğunu beş yaşında anlamak.
sönmez iş sarayı na gidip güvenlik görevlisine yakalanmadan yürüyen merdivene binmek..
Kafkas pastanesinin köşesinden karşı tarafa üst geçitle geçmek..
yazın sıcakta bisikletle dağ yoluna çıkmak ve oradan inerken o muhteşem rüzgarla serinlemek..
....
kale sokagında tarihi soluyarak oyun oynayabilmektir. şardag pastahanesinden, babaanne tarafından alınacak paskalya coregini beklemektir. baba ile gidilen cuma pazarıdır. ortaokulda compi havasını solumaktır. mustakil evin ne oldugunu bilmektir. ucundan da olsa yeşilliğin nasıl birşey oldugunu gorebilmek, mahfel de cay icebilmektir. biraz daha buyudugunuzde altıparmak ve heykel'in cazibesine kapılıp ortaokul arkadaslarıyla cafe cafe dolasmaktır. en onemliside "koray spor varya nike ve adidas' ı kendi uretiyormus " diyaloglarını yasamaktır. bursa da cocuk olmak... herkese nasip olmaz.
cilginlar gibi cilli toz toprak yuzunden alerji olup butun vucudunun kabarmasina sebebiyet vermek, sapanlarla kus avlamaya calisip arkadasinin kafasini yarmak, borulardan fizek atip savaslar, teraslaradan atlayarak diger evlerin balkonuna gecip uzum yemek, yazlari ufak bi golgelikte ucurtma ucurup futbolcu kartlariyla oyunlar oynamak, okula gitmeyip atari salonlarina gitmek saatlerce en sevdigin oyunu oynamayi bekleyip bes dakikada yenilmek, guvercin bakmak icin kus pazarlarina gitmek orada karnini borek ve limonatayla doyurmak, bursanin cesitli semtlerine bisiklet turlari duzenlemek, en guzeli hayati hicbir sanal ortam gormeden tum samimiyetiyle yasamaktir. *
atatürk lisesinin bahçesinde sabah 9 dan gece 12 ye kadar top oynamak.
maç aralarında çeşmenin altına kafayı sokmak.
acıkıldığında ufak çocuğu dönerciye gönderip, 100 bine tam ekmek tavuk ve ayran aldırtmak.
okuldan kaçıp arkadaşlarla kültürparktaki kayıklara binmek. şişman biri varsa "olm sen ortaya otur denge bozulmasın" esprisi yapmak.
yine kültürparkta penaltıcıya gitmek ve ilk şutta elenip "olm okul ayakkabası var" demek.
