sırf "den brysomme mannen"in anısını yaşatmak için bir gün inmeyi düşündüğüm duraktır kendileri. ne garip bir duraktır o ya... tamamen terk edilmiş, kimsenin inip, binmediği; yalnız bir durak oturağının oturduğu bir durak... artık renklerin ve tatların kalmadığı bir dünyada olduğumu hatırlatıp, içimi burkuyor kendileri...
"her zaman iyi olmasına gerek yok. ama ara sıra da güzel olsun be."...* işte aynen bunun gibi bir şeydir bu durak.
metrobuste 250 kadar kisi var ve o durakta inen kisi sayisi max 2 veya 3 cogu zaman inen binen yok.... amk 250 adam icinde 1 dalyarak inecek diye 249 kisinin hayatindan 30 sn çaliniyor. iett nin lojistik anlayisinA tukureyim.
136 basamağa sahiptir, öyle ki merdivenin ortasında bak bulunur çıkarken dinlenilsin diye, demek ki bu yüzden kimse inip binmiyor amk, benim evim burhaniyede olsa köprüde iner yürürüm amk 136 basamak inip çıkacağıma.
Durağa her yanastigimizda teksastaki uçan ot yumağı oradan da geçer. Bir kişi indiğinde nedense onu kiskanirim. ipneye bak en rahat yerde indi derim. ilginç.
öyle bir durak ki o durağa gelirken 100 bin merdiven çıkmak zorundasınız. bildiğin tibet rahipleri için yapılmış, ermeyen gidemiyor, inmiyor o durakta.
abartıldığı kadar olmayan duraktır. evet işlek değildir ama ben burada da inen binen olduğunu gördüm. ayrıca üsküdar burhaniye mahallesi'ne gitmek için daha önce inmiştim.
