zorda kalmadıkça, açlıktan elin ayağın titremesi aşamasına gelmedikçe yol üzerinde durup da bilmem ne x marka restorana girip de burger yemem. o an sıcak bir tarhana çorbası olsa takla atarım. ağzı yüzü mayonez ve ketçap içinde, elleri yapış yapış hijyenik olmayan kağıt üzerine patates kızartmasını döküp, bir yandan da dokunmatik telefonundan eksik kalmayan insanları gördükçe tissskinirim! böyle de bir tarhanacı köylüyüm.
global olarak kendini kanıtlamış hamburger ve türevleri varken sözümona bizden bir lezzet diye lahmacun yiyen tiptir. ya kardeş samimi olucam diye gömdüğün lahmacunun lezzetsizliğine verdiğin paraya yazık ya, bu ilkel mezopotamyalılar paranın icadından beri kendini geliştirmedi ona yanıyorum....
