bizimle ilgilenen genç hazırlar tepsilerimizi ve fakat biz üç arkadaş mayonez denen yağ saçmalıktan pek hazzetmediğimizden, istemeyiz masamızda olsun o kimyasal spermvari zamazingoyu. bu sebeple sevgili bahtsız bedevi arkadaşımız elemanı uyarır, ne kadar büyük ayarmatör olduğunu bilmeden:
bedevi: bu mayonezleri ketçapa çevirebilir miyiz? ayarmatör: malesef öyle bir teknolojimiz yok.
bu esnada olaya uzak kişiler, ben ve diğer arkadaşımızın neden yerlerde tepindiği ve bahtsız bedevinin neden kırmızı ve morun envai çeşit tonuna büründüğünü anlayamadılar. bütün yemek boyunca masada duyulan cümleler ise, "lan gülmeyin sikicem belanizi orospular! tamam amına koyim!" gibi cümlelerden çok farklı değildi.
