çok kültürlü,akıllı,zeki,cana yakın, tatlı, şeker, güzel, harika bir insandır kendileri.4 4lük bir insandır. yazarlıkta da bu özellikleri fazlasıyla göstermiş insandır.
opeth'in son albümünün watershed 'in 70'leri yad eden şarkısı. bir nevi dönemin ruh haliyle kotarılan eserin günümüz teknolojisiyle çalıverilme durumu. camel, thin lizzy esintileri... derinden derine...
tabi bunu alan yoğun tarafından bunu da aldı:
(bkz: in my time of need)
en mutlu anda bile insanın ruh halini sikertebilecek opeth şaheseri. şarkının başlamasıyla tuhaf bir hava sarıyor insanı, belki de benim mallığımdır, bilemiyorum. ama bu şarkıda bir şeyler var. sondaki akort bozma olayı ve kahkaha olsun, per wiberg'in attığı solo olsun, mikaelin akıllara zarar sesi olsun; bunların dışında bir şey var şarkıda. büyü falan galiba.
bir yaz akşamı merdiven manzaralı penceremin önüne oturup söylemiştim bu şarkıyı. ben sustuktan sonra da komşulardan biri şarkıyı açmıştı. Bana sen sus mikael söylesin mi demek istedi, ne yaptı bilemiyoruz.
Ama, o şahsı o gün bu gündür her yerde arıyorum. yakında el ilanı falan dağıtacağım sanırım.
and the ocean of sorrow is you ve ardindan gelen aaaa aaaaa kismiyla beni gece gece iyice ucurup boslukta yuzmeme sebebiyet veren opeth sarkisi. muzik bir insani en cok ne kadar etkileyebilir sorusunun cevabi bu sarkinin notalaridir.
