Sadece Önemsenmemek, düşünülmemek çok kırıyor artık. Gidip kimseye de beni neden önemsemedin diyemiyorsun. içinden gelmemiş, ne yapılabilir ki? Hiç işte.
Karşılık beklemeden bir iş yapmak kavramı tarihe gömülüyor sanırım.
iş yapan sadece parayı düşünür. Kadın, erkeğin parası varsa evlenir. Erkek güzelse kadına yazar. Kimse yaşadığım yeri güzel kılan para veya güzellik değil sevgi ve emektir demez. Çünkü insanlar çabalamayı bıraktı. Başkaları kolayca ulaşırken ben neden emek veriyorum diyerek harami oldu. Allah sonumuzu hayır etsin.
Benim içim çok eksik.
Öyle ki nefes almak zulum geliyor bazen. Sabahları uyanıyorum ağzımda acı Bir tat. Dışarı Bakıyorum çok güzel bir gün pırıl pırıl ama bende hiçbişey yok.
Eksik ulan işte. Mesele gece yatıp sabah uyanmak değil. Bu otomatik gerçekleşiyor zaten.
Mesele uyanmak için bir nedeninin olması, mesele çalışmak için para kazanmak için ve bir şeyler sahibi olmak için bir nedeninin olması. Mesele o günü tamamlayıp ertesi gün için program yapman için bir nedeninin olması.
işte bu sebepten eğer içiniz eksik ise, uyanmanızın ve hayata devam etmenizin bir anlamı kalmıyor.
Sıkıcı geliyor herşey.
Çalışmak, para kazanmak, gezmek tozmak bişeylerle uğraşmak çok sıkıcı.
"insan kendi için yaşamalı şekerim"
sözünden de nefret ederim ayrıca. insan zaten kendi için yaşar çünkü. Bunu çok böyle manevi, felsefi zırvalarla süsleyip püsleyip anlatmaya lüzum yoktur.
Bahsettiğim şey hayatta kalmak değildir. Zaten Bunu yapmak için yaşıyoruz ve yaşarkende bunu korumak ve devam ettirmek için mücadele ediyoruz.
Hayır bahsettiğim şey bu değil.
Benim bahsettiğim şey yaptığımız herşeyin, attığımız her adımın bir anlamı olması. Hayatta kalmaya çalışırken, hayata tutunmak için bir sebebimiz olması.
Bunu belki, hayatımızı onurlandırmak olarak düşünebiliriz.
Bunu belki dümdüz, mecburi bir hayat yaşamak değilde anlamlı bir ömür yaşamak olarak düşünebiliriz.
Belki de ömrümüzü, bunu gerçekleştirmeyi düşünerek harcayacağızdır.
Belkide tam gerçekleştirme aşamasındayken ölüp gideceğizdir.
Kim bilir.
