ankara'da yerin dibi bu panolar yüzünden daha bir kasvetli ve boğucudur, insanın ruhunu daraltır. ilk kez görenler girdikleri metrodan bir daha çıkamayacaklarını düşünebilir.
ben de ilk gördüğümde 3-5 dakika boyunca gözümü alamamıştım. öküzün trene baktığı gibi bu neymiş amk diyerek üstünde tek göz ve iki kelime olan basit ama bir o kadar gizemli bu panoları iyice bir süzmüş idim.
ankara metrolarında hala var mı bilmiyorum, dikkatimi çekmedi ama bir yazar sayesinde aklıma geldi.
ilk çıktığı senelerde (zannımca 2009-2010) siyasi bir amaç güttüğünü falan düşünüyordum.
sonra arkadaşlarla bunu tartışmaya başladık:
- oğlum bence kesin anarşik bir şey bu. baksana kırmızı falan hem. (sol görüşlü arkadaş)
- allah her şeyi görüyor manası taşıyor. (dini bütün arkadaş)
- bence önünde duralım, kız düşürürüz. (abazan arkadaş)
- yeaaaa bunu mu tartışıcaz şimdi? (bıkkın arkadaş)
çok sonraları öğrendik ki, reklam verin millet bakıyor bu panolara demek istiyorlarmış.
yıllardır ankaray'ın tabelalarını süsleyen afiş yazısıdır. reklam şirketi çok orjinal bi slogan bulmuş aslında, buraya bakarlar reklam verin bize. ama pek işe yaramıyo, kimse reklam vermiyo ankaray'ın o tabelalarına.
Bir ankara klasiği metronun neresine reklam alsam da para kazansak diye dusunulen bir zihniyetin oyunu. Valla kimse de oraya reklam vermiyor ben sıkıldım artık o buraya bakarlardaki gözü izlemekten.
Mason Melih gökçek'in bir oyunudur. bilboard'larda yıllarca görüntülenen bu metin insanları hipnoz etmektedir. Böylece (yavrum) herkes oyunu melih gökçek'e veriyor.
hayatımda gördüğüm en kaba cümle. resmen "sikerler" gibi bi şey yazıyo lan orda.
ben reklam vermek istesem sırf bu slogandan dolayı vermem öyle itici bir cümle bu ya.
