Aklıma Nasreddin Hocanın bir fıkrasi geldi; Hoca kıymetli bir eşyasını kaybeder birgün. Yaşadığı şehrin meydanlığında gündüz vakti onu aramaya koyulur. Hocayı bu şekilde gören birisi gelir ne yaptığını sorar. Hoca kıymetli bir eşyasını kaybettiğini soyler. O şahıs da Hocaya yardım için aramaya durur. Belli bir müddet sonra şahıs sorar; "Hocam! Sen bu eşyanı nerede kaybettin?" Hoca net bir şekilde; "Evde" der. "Evde kaybettiğin şeyi neden şehrin meydanında arıyorsun öyleyse?" diye sorar şahıs şaşkın bakışlarla. Hocanın cevabı oldukça enteransandır: "Burası daha aydınlık da ondan!!!"
Nasreddin Hoca'nın başından böyle bir şey geçti ya da geçmedi önemli değil. Kaybedilen şey kaybedilen yerde aranmalı. Başka yerde ararsan boşuna vakit ve enerji tüketmiş olursun.
