cahil ve geri kalmış, lakin kendini en yüksek seviye de tutan bir yönetmenin söylemidir.
Kendisinin sülalesine selam olsun.
Hikaye şöyle dostlar...
bir yönetmen ile çekimlere gittik. Her şey iyi hoş. Uğraştık birkaç program oldu. her neyse.
zamanla bu adamda değişiklikler olmaya başladı ki, gittiğimiz her şehirde her belde de, senin başka işin yok mu bu insanla çalışıyorsun dediler.
malum para kazanmak için fedakarlıklar yapıyorsun ya da ideallerin için.
bir gün belediyedeyiz. bu belediye de amasya nın merzifon belediyesi.
belediye başkanı ile kahvaltı, sonra röportajlar derken, belediye ye yol aldık. başkanın işleri vardı gitti.
Meclis üyesi ile diyalog kurduk oturduk konuşuyoruz.
Ben bacak bacak üstüne atmış oturaklı bir kıyafet ve şekil ile her zaman olduğum gibi oturuyorum. meclis üyesi sürekli benle konuşuyor.
sohbet muhabbet derken, bu yönetmen kılıklı pabucumun kameramanı bacağıyla bacağıma öyle bir vurdu ki anlatamam.
indir demeye çalıştı sanırım. her neyse. öyle yaptı ya bir daha aynı şekilde oturmaya devam ettim.
Burada bir şeyi belirteyim. Bülent özveren, altan erkekli, nuran kutlubay ve trt kökenli tüm hocalarım bacak bacak üzerine atmak daha oturaklı olduğunuzun göstergesidir diye beden dili derslerinde sürekli belirtmişlerdir.
tabi abartmamak kaydıyla. her neyse.
meclis üyesi zaten lafı koydu ona.
aradan zaman geçti yemek yiyoruz ki bu yemekler zehir zıkkım olur. haram gelir boğazınızdan geçmez çünkü onda bile gözü var hıyarın.
dışarı çıktım bir sigara yakayım derken yanıma geldi.
sen neden benim sözümü dinlemiyorsun dedi.
sen kimsin de benim bacağıma vuracak kadar samimi oluyorsun benimle dedim.
bana demez mi burası anadolu bacak bacak üstüne atamazsın.
ben dedim başkan sekreterliği yapmış, eğitim almış, yıllardır bunun için çabalayıp didinen biriyim.
cumhurbaşkanının karşısında da olsam o bacağı atarım.
iran da da olsam, kesseler bacağımı yine de atarım.
anadoludaki insanlara sen kurban ol sen kimsin dedim.
bıdı bıdı mıy mıy konuşmaya devam etti. işte iş için böyle insanlarla da çalışmak zorunda kalabiliyorsun bazen.
işte bu tarz insanlar oldukça bizler ne insan olabiliriz. ne de adam.
bir yönetmenle çakimlere gittik, işte benim gibi önemli bir şahsiyet öyle kıytırık bir yönetmenle nasıl muhattab olur diye şaşırdılar anadolunun pis köylüleri.
sonra biz baya ünlü ve değerli olduğumuz için tüm protokol sırayla elimizi öptü. birisi pis pis tükürüklü öpünce bende tabi hemen atladım "ulan ayı salyanı bıraktın" yönetmende yalaka tabi sırf bakana böyle dedim diye bir tekme geçirdi ayağıma. bende dedim ki "sen kimsin lan ben saksı değilim oç ben amuda kalkarak bile bacak bacak üstüne atarım karışamazsın!!"
"adam ol oç" dedim ben. valla dedim ya hepsine küfrettim bakana da sövdüm.
burası uludağ sözlük, öyle her başlığa yazamazsın demektir tanım gerekiyorsa.
sazanlar olduğu sürece bu tarz başlıklara muhalefet çok bulunur. Öyleyse;
hikaye şöyle dostlar..
her başlığı görüp karşı yazara muhalefet olurum.
yaşamadığım konular hakkında mıy mıy mıy, bıdı bıdı yaparım.
insanları tanımadan onlar hakkında yorumlar yaparım.
sonra kendime yazar derim.
neyzen tevfik'ten bir uyarlama yaparsak şöyle denir bu tarz adamlara...
uludağ sözlük yokken, yazar nedir bilmiyordun şerefsiz...
