egirdir dag komando okuluna, asteğmen adayı olarak giden tüm askerlerin suratına, ilk günlerde haykırılan bir cümledir. istisnasız her insan duyar bunu ama irkilmez, sallamaz o anda. koşarken, kusan, beyin kanaması geçiren, 75 metre kulede ipin yarısında ağlayan koca adamları görünce, davraz dağının tepesinde, yıldırımlarla, şimşekleri yarıştıran fırtınalarda intikal yaparken aklı başına gelir tabii.*
