efkarlıydı her zaman.. yazarları gibi.. yazarları mı sözlüğü yalnızlaştırıyordu yoksa sözlük mü onları yalnızlaştırıyordu pek belli değildi..
sadece entrylerden değil, artık yalnızlığı anlatan adamlar olmadığından belkide.. yazın kavurucu sıcağında yaşlı bir ağaç altında.. nerden geldiği belli olmayan efkarlı müzik eşliğinde.. kelimelere bakıyorum anlamsız.. yazarlar yalnız.. çiçek kokusu geliyor..
