buraların kralı benim daha siz yokken ben vardım. ben senin sümüklü hallerini de bilirim gibisinden bir agabeyimizin dudaklarından dökülmesi muhtemel söz.. (bkz: buralar eskiden üzüm bağıydı gölgesinde rakı içerdik)
değişimin kendisini belli ettiği yerlerde yaşlı amcalarımızın teyzelerimizin krişe laflarındandır.
örn:
amca : şu gökdeleni görüyormusun?*
meraklı genç: eeğ?
amca : hep bu sıra boyunca dutlar vardı, çocukken ne dalardık sahibinden kaçardık gibi
hahah hey gidi istanbul.
kızılay keçiöğren hattı son otobüs saat gece 12. otobüs tıklım tıklım. son binen yolculardan birinin kafası acayip güzel. adam başladı bağırmaya -buralar eskiden dutluktu. ah ahh hep ağaçlar vardı burada. arkadan bir adam -sus, yeter falan, dedi ama bizimki daha bir gaza geldi -yalan mı söylüyorum lan, dutluktu işte, hep buralar, buradan ötesi şuradan aşağısı dutluktu... biz koptuk tabi. sonra otobüsü durdurup adamı attılar. adam arkamızdan bağırdı "buralar dutluktu" diye ama sonra ne oldu bilmiyorum. ne azim varmış adamda otobüsten atılma pahasına davasından vazgeçmedi. helal.
o gündür bu lafın neden popüler olduğunu merak ederim.
gelecek zaman
- aaa bak baba her taraf abd bayrağı
+ evet oğlum, biliyor musun buralar eskiden binaydı
şimdiki zaman
- aaa bak baba ne yüksek binalar
+ evet oğlum. biliyor musun buralar eskiden dutluktu
dutlukların olduğu zaman
- aaa bak baba ne çok dut ağacı var
+ evet oğlum, biliyor musun buralar eskiden çöldü
çöl zamanı
- aaa bak baba buralar hep çöl
+ evet oğlum, biliyor musun buralar eskiden denizdi
.
.
.
taş devri
- aaa bak baba buralar hep mağara
+ evet oğlum, biliyor musun buralar eskiden...
tamam lan abartmayın önceden orda ne olduğunu nerden bilsin adam. iyi ki bi enrty açtık ha meraklıları çokmuş taş devrinden öncesinin...
