çogu insanın aslında bilmedigi bir durum.kimse bu cümleyi o kişinin yüzüne söyleyemezde oyüzden. benim deginmek istedigim nokta; galiba bu kişi benim lan! yani ne bileyim onu hiseder gibi oluyorum bazen...girdigim ortamda veya gidilen ortamda insanların kaş göz hareketleriyle beni gösterip "bunu kim çagırdı lan" dedigini o arkadaşlarında aynı şekilde kaş göz hareketleriyle "valla abi kendi gelmiş pezevenk" diye cevap verdigini hisediyorum.
okadar kötü bir insanda degilim hani, yani kendimce bir sempatikligim vardır...ama bir kere pimpiriklenince insan artık toparlamak zor oluyor.
olum askerde bile hissedim lan ben bu durumu.tabur komutanı taburdaki askerleri seçerken bana öyle bir baktıki "bunu kim çagırdı lan askere" der gibiydi.o an kendimi düşman askeri hissetmiştim.
siz siz olun sakın böyle bir duruma kendinizi düşürmeyin.
kimse sizi istemiyor gibidir, siz olmasanız eksiklik olmucak hatta siz gitseniz tam olacakmış gibidir. siz konuşmaya çalışırsın onlar zorla cevap veriyor gibidir. siz kırılmayın diye cevap veriyodur. gereksiz bir eşyaymış gibi hissediyorsunuzdur kendini gereksiz ama atılması unutulmuş bir eşya.
çok derin meseledir. öyle böyle değil..
bu olmasan, o olsan da durum aynıdır. şu olunca da durum değişmiyor. demek ki bu cümlesindeki kişi bir sen olamamış. o zaman ben de olamamıştır. ''ben'' olamayanlar ezilir. bence biraz kişilik olarak çevrede yer edinememiş. geber sen barim.