Kimi zaman pamuk şeker edasıyla, sanki düşlerden fırlamışçasına gökyüzünde süzüleninden..
Kimi zamansa Anlaşılacak kadar üzülmeyi çağrıştıranından..
Eninde sonunda Neden olacağı dipsiz uçurumlarca akıllardaki yaraları büyütecek bir ses olsada , Ağlamayı huzurla karıştırarak zihinlerden silinmeyecek..
Yağmur ile bizleri ıslatıp bir nevi üzerimeze sessizce ağlayacak eski bir rüya parçası..
https://galeri.uludagsozluk.com/r/1785348/+
çok daha güzelleri var ama bu bugünden ve hepsine aşığım. şüphesiz bir bulut olmak isterdim. eğer bir çocuğum olsa ismini bulut koymak isteyebilirdim de.
Ben, Tanrı olsam; en çok 'bulutlar'ı beğenirdim yarattıklarımın arasında.
Hiç kirlenmeyen bulutlarla gururlanırdım en çok.. Azıcık siyaha çalsalar, sonra hemen tekrar bembeyaz olan bulutları.
Ben, hem çok sade hem de çok güçlü bulutlara, gıpta ederdim en çok.. Hem içinden yaralanmadan geçebileceğin kadar yumuşak hem de güneşi perdeleyip karanlığı veren bulutları..
Bulutlarımı severdim en çok, hiç ağırlığı olmayan bulutlarımı.. Birden yağmurla boşalıp derdi bilmeyenleri.. hem her zaman orada duran hem de birden kolayca kaybolan bulutları.. Ben gam tutmayan bulutlara bakakalırdım hep.. Azıcık derdi olsa hemen orada ağlayan, beyaz pamuk bulutlara dalardım..
Ben Tanrı olsaydım, en çok bulutlarımı izlerdim, insanlar nefes alırken ben, üzerlerinde dolaşırdım..
