yaşamı tanımlamak için yeterli sayılabilecek kelime aslında.
aradığımız bir şey/şeyler var.
sürekli, durmadan, farkında olarak yada olmayarak.
bulduğumuz şeyler var ama aramamızı sonlandırmayan.
yeni arayışlar getiren şeyler bunlar.
ben aradığım şeyin ne olduğunu anlamaya çalışırken,
aradığım şeye yaklaştıracak ufak şeyler buluyorum.
somut şeylerde soyut şeyler arıyorum.
somut şeylere, hakikatin sadece derin bir bakışla ortaya çıkar düşüncesiyle bakıyorum.
her somut şeyin bize kendisini gizlemiş hakikatin tezahürü olarak karşımıza çıktığı düşüncesiyle bakıyorum.
bulduğum şey ,başka somut bir şey değil.
somut olan hiçbir şeye benzemeyen ama adlandırılamayan bir şey/şeyler.
hakikat dediğim şeyin parçaları mıdır yoksa ta kendisi midir.
peki bu değişmeye tabi midir.
bilmiyorum. bilmemeyi seviyorum.
her geçen dakika ve karşılaştığım her somut nesneyle, hakikata dair daha az şey biliyor gibi hissediyorum.
amacımın bu olduğunu biliyorum.
bulmak, nefesimi bulmak, kelimelerim yok umutsuz bugün ruhum, nefessiz kaldım sensizliğin acı verdiği çorak topraklarda. kuytu bir köşede simsiyah yalnızlıklar içindeyim bulmak istiyorum kayıplarda olan ruhumun kırıntılarını. aşkın nârında yanmış, kül olmuş naçiz ruhum, belki bulurum bir gün seni zamanın unutulduğu kayıp diyarlarda. ben var mıyım yok muyum belli değil, yüzümde buruk bir acının keskin izleri var, kalbim ümitsiz dalgaların eşliğinde rotasını kaybetmiş bir gemi gibi yalpalıyor, savruluyor adı bilinmez ıssız deryalara doğru. tek kaldım, yapayalnız kaldım herkesin terk edip bıraktığı bu limanda ve ben esir düştüm mühürlenmiş kalbimle aşkın yoksun bıraktığı o çaresiz anda.
