ocakta durduğundan unutulmuş, ama bir dahaki mutfağa girişinizde kendisini göstermek için neredeyse dile gelen tenceredir. ve o tencereye de lanet olsun.*
her zaman en sona bırakılan lanetli mutfak eşyasıdır. bulaşığın sonuna gelinmesiyle bel ağrısı da beraberinde baş gösterir. ancak o koskocaman tencere ile cebelleşip yıkarken binlerce küfür edilir yemek yiyenlere.
aslında çok da felaket bir durum değildir. tencere göz kırpar, sonra sen de ona kırparsın.. sen tabakları durulamaya devam ederken arada bakışırsınız boş boş. her seferinde en zorunun tencere olduğunu düşünürsün. sonra eline alırsın. şöyle bir süngeri gezdirip durularsın. bu muydu lan dersin sonra. tertemiz mutfağa bakıp içini huzurla doldurursun.
yapilmasi gereken, tencereyi camdan asagi atmak sûretiyle kurtulmaktir.
bi de;
giden misafirin ardindan bulasiklar ve mutfak toparlanir. tezgah bosalir.
temizlik yapip, ikramliklari hazirlayip sonrasinda servis edip zaten yorulmus olan ev sahibesi uzanip dinlenmek istedigi o anda salonda unutulmus birkac bulasigi gorur ve yikilir!
iste:
(bkz: hayata dair iç burkan detaylar)
erkeği mutfaktağa bir daha girmeye tövbe ettirecek olan tenceredir o. bir de kapağı vardır ki tencereden daha da pistir. tüm bulaşık bittikten sonra farkedilirse ivedilikle çöpe atılması gerektiği rivayet edilmiştir. *
bugün yaşadığım olaydır.
sanki o tencereye can gelmiş, göz kırpıyor nanik yapıyor, beni unuttun lan gerizekalı dercesine.
sanki çok da bayılıyormuşum gibi bulaşık yıkamaya, bir de yağlıları yok mu öldürüyor.
bi mutsuz oldum.
ayrıca
(bkz: umut sarıkaya tipi mutsuzluk.)
Sene 2010. Giresun'da, öğrenci evindeyiz. Bulaşıklar dağ gibi birikmiş. Hazır canım da sıkılıyorken kalkıp yıkayayım şunları dedim, başladım yıkamaya. Yarım saat sonra hepsi tamam. Salona geçip bir sigara yakayım derken orada yıkanmamış ağzı kapalı bir tencere olduğunu gördüm. 'Ulan dedim, bi ev dolusu bulaşık yıkadın bunu da kirli bırakma.'
Yanaştım tencereye. Kaldırdım, baktım içi dolu. Merak ettim ne var diye, bir açtım ki; 3 hafta önce yapıp, yiyemeden dışarı çıktığımız makarna. Ama yerinde yeller esiyor, olduğu gibi küf. Bakteri dünyası olmuş anlayacağınız. Açtım camı, evin karşı tarafında eskiden gecekondu olarak kullanılan ama şimdi tavanı bile kalmamış, içi çöplerle dolu kulübeye attım. Ulan o tencereyi 1000 kere Yıkasam yine ondan yemek yemem o saatten sonra.
