Bugün tüm günümü mal mal etrafımı seyrederek geçirmemin sebebi olan his. 4-5 gündür yeniden başladı. Böyle anlarda komik gelecek ama soda limon bir şeyler içerim sonrasında da geçmiyorsa ha tamam derim yine o his. Kalbimin orta yerinde bu nasıl varoluşçu bunalım özerk cumhuriyeti. Aynı mide rahatsızlığı gibi, bir şey de yiyesiniz gelmez. Tuhaf bir his gerçekten. Yeniden yazabilirsem geçer belki de. Tanımlayabilirsem içimdekileri. Looney Tunes çizgifilminde şöyle bir şey vardı yer çekiminden habersiz olan biri boşlukta düşmeden yürüyebiliyordu. Sonra bosluktayken ona kitap uzatılır ve yer çekiminin ne olduğu okutulduğunda birden yere düşer. Ne olduğunu bilmediğimiz bu hisler de keşke boşluğa düşürmeseydi bizi.
bir zeki demirkubuz filmi. oyunculukları gerçekten sevdim ama müstehcen sahneler rahatsız ediciydi. normal bir filmde bu kadar akılda kalmaz ama özellikle bütün şapur şupur öpüşme seslerini duymak hiç hoş değildi.
albert camus'un yabancı'sına, dostoyevskiye göndermeler vardı. bunlar güzel şeyler. insanı düşünmeye sevk ediyor.
kadıköy rexx'te izlemiştim. 2 saat hiç ara vermeden zeki demirkubuza maruz kaldım ve sonunda fularım çıktı. ben bir fikrim olması için gittim. bu film için beğendim beğenmedim gibi bir yorum yapamam. bu filme dair bir eleştiri için belli bir bilgi birikimi olması lazım. yoksa işte benim gibi sıradan film izleyen seven biri için çok da beğenilecek bir yanı yok.
--spoiler--
Bütün bu insanlar birbirlerine açılmakla, aynı fikirde olmanın verdiği mutluluğu bölüşmekle geçiriyorlar zamanlarını. Anlamıyorum Tanrım, hepsi birden aynışeyleri düşünmeye neden bu denli önem veriyorlar. Balık gözlü, içe dönük görünen, uzlaşamayacakları bir insan geçmeye görsün aralarından, başları çevriliyor hemen. Sekiz yaşındayken Lüksemburg parkında
oynardım. Bir adam gelir, Au-guste-Comte Sokağı boyunca uzanan demir parmaklıkların karşısındaki bekçi
kulübesinde otururdu. Kimseyle konuşmazdı ama, zaman zaman ayağını uzatır ve korkuyla bakardı
ayağına. Bu ayağında potin vardı, ama öteki ayağında terlik. Bekçi, amcama, bu adamın vaktiyle
öğretmenleri denetleyen, müfettiş gibi bir şey olduğunu söyledi. Karne notlarını okuyacağı gün sınıflara
akademi üyesi kılığında girmiş, bu yüzden de emekliye ayrılmışlar. Adamın yalnız olduğunu anlayınca
korkmaya başlamıştık. Bir gün, uzaktan ellerini uzatıp Robert'e gülümsemişti: korkudan düşüp bayılacaktı az
kalsın, Robert. Bizi korkutan ne adamın yoksul hali, ne de yakasına sürünüp duran, boynundaki urdu. Bizi
korkutan yalnızlığıydı. Kafasında çağanoza, istakoza benzeyen korkunç düşünceler kurduğunu sanıyorduk
Bekçi kulübesinin, çemberlerimizin, çalılıkların üstünde, çağanoza benzer düşünceler kurulabilmesi
ürkütüyor, dehşete salıyordu bizi.
Benim sonum da bu mu yoksa? Yalnız olmanın ilk kez sıkıntısını duyuyorum. iş işten geçmeden, çocukları
korkutan bir insan durumuna düşmeden, başıma geleni birine açmayı ne'kadar isterdim, Anny şimdi burada
olsaydı.
--spoiler--
sıfır kilometre zeki demirkubuz filmi. filmi henüz izlemedim izleyenlere bi sormak istiyorum, arkadaslar bulundugum yerde bu film tek bir sinemada yayınlanıyor. akşam 9 seansı. 9 da başlayan filmin.bitişi haliyle 11 i bulur. 11 den sonra ulasim sorunu yasayabilirim . metrobus bulamazsam yarim saat 45 dk bi.yürüme yolu var, sizce deger mi.
diğer filmleri ile karşılaştırdığımızda vasat olan film. ben büyük beklentilerle gittim ve hayalkırıklığına uğradım. genel itibariyle ile güzeldi, etkileyiciydi ama diğer filmler gibi vurucu ve derin değildi. zaman zaman gereksiz sessizlikler, duruşlar ve esler vardı. zeki demirkubuz'u başrolde görmek çok güzel olur diyordum ama, oturmamıştı, eğreti durmuş.filmdeki ahmet karakteri dışarıya,özellikle kadınlara, fazlasıyla itici ve kasıntı. ama içten içe bir şeyleri kurtarma peşinde.dışavurumda başarısız,ama içine öyle güzel atıyor ki, gözleri açık rüya bile görebiliyor. en etkileyici sahnesi son sahnesiydi muhakkak.yine de, sonlara doğru, filmi yeraltı'ya çok benzettim.film boyunca da ahmet'i birine hareketleri olsun, tipi olsun, konusması olsun birine çok fena benzettim ama çıkaramadım.
bu arada kimse zeki demirkubuz'a bok atmasın.yok bulantı adını kullanmıs, yok prim yapıyormus,yok sevişme sahnesi için oynamış.filmde aman aman sevişme sahnesi yoktu, ki bu sahneleri oynacak dünden razı oyuncular var.zeki demirkubuz'un da sevişme sahnesi için başrolde oynamayacağı aşikar.
velhasıl, güzel filmdi, zeki demirkubuz'u ekranda görmek de çok güzeldi ama vaaoovv diyemedik.olsun.
30 Eylül'de belli birkaç sinemada öngösterimi yapılacak Zeki Demirkubuz filmi.
Zeki Demirkubuz'un resmi facebook sayfasında filmin, Sarte'rın "Bulantı"sıyla hiçbir ilgisinin olmadığı da şu şekilde açıklanmıştı. Demirkubuz aslında Sartre'ın "Bulantı"sının uyarlamasını yapacakmış, bilgisayarında "Bulantı" adı altında bir dosya açmış. Ancak yıllar içinde proje iptal olmuş, dosyayı silmemiş. Yeni bir senaryoya başlamış ve aynı dosyanın içinde. Dosyanın ismini de değiştirmemiş. Böylece "Bulantı" olarak kalmış ismi.
zeki demirkubuz yeraltı filmiyle dostoyevski'nin yeraltından notlar kitabından bir uyarlama yapmıştı. yazgı filmiyle de alber camus'tan esinlenerek bir film çekmişti. bu tabloya göre sartre ile hiçbir alakası olmayacağı şüphe uyandıracak film.
Jean paul sartre'nin aynı isimli romanından uyarlanmış 2 ekimde vizyona girecek bir zeki demirkubuz filmi. Başrollerinde Öykü karayel, Şebnem hassanisoughi, Çağlar çorumlu'nun olacağı dram türü bir film.
