içimde yaşattığım dünyanın tamamen sonsuzluğa gittiği bir anda. hayallerini kurduğun zihninde canlandırdığın çocuksu masalların aslında ne kadar da pamuktan olduğunu gördüğüm andır. bir anda değişir her şey. oysa daha başınızı yastığa koymadan önce her şey normaldi. normal derken ya da sen öyle olduğunu zannediyordun hep. uyandığın an içinde acı bir nefretle edilen küfürler. peki kime ediliyordu bu küfür. aslında kimseye. gözyaşlarına, hüznüne, acına ediliyordu belki. hiç bitmeyecek olan bir travmaya ya da.. sonuç ne olursa olsun bugün hiçbir zaman dün gibi olamayacaktı. peki ya yarın. o hiç gerçekleşmeyecekti.
