adam skype adını hadsafhada yapmış. adam online oldukça ekranın alt köşesinde uyarı geliyor bende birisi bana rastgele gülücük yollamış sanıyorum. meğer adam hadsafhada yazmış amk yani çok yüksek safhadagibi bir şey işte..
arkadaşlarla buluşmak için yürüyordum. önüme bir anda pembe kotlu siyah dalgalı saçları olan şirin mi şirin birazcık da "kilolu" bir kız geçti yandaki apartmandan çıkmış olmalı ki fark edemedim bile. neyse ben pek takmadan devam ettim kızla aramızda bir kaç adım fark var o önümde.. saate bakıp "gideceğim buluşma yerine doğru hızlıca yürümeye başlayayım" dedim.
bir kaç adım sonra kızın sağından geçip yoluma devam ettim ama geçerken kızın bana baktığını fark ettim yine pek önemsemeyip yürürken arkamdaki adımların hızlandığını duydum kız bildiğin hızlanmış arkamdan geliyordu bir an tereddüt etsem de hızımı aynen koruyarak yoluma devam ettim bir an dalmışım arkamdan gelen sesle kendime geldim kız önündeki plastik şişeye tekme attı o sesle istemsiz olarak arkama döndüm, göz göze geldik. o an anladım yanlışımı.
kızın nefesi kesilmek üzereydi azmetmiş anlaşılan. son bir kaç nefesi diye düşünüp yanımdan geçmesine izin verdim bildiğin abartısız kenara çekilip geçmesini bekledim. sonrası mı sonrası yok işte hüzün.. dram.. sonrası sır kapısının son sahnelerinde çalan efsane müzik.
bu gün ne günmüş be sözlük. bitmedi resmen. gerçi daha neler olacak belli değil saat erken.
sabahın köründe bakacı yok abla bu hesabı nerede açtıysan oradan çekecen demesi çıldırttı zaten. çek yani uğraştırtma beni. koskoca uluslararası banka. fransada açtırdım fransaya mı gideyim şimdi. mantığa bak ya. ok dedim. başka bankaya gittim anlattım derdimi yok mektup gönder falan diyor. tamam dedim onada. doğru müdüre çıktım. küçük elemanlar ayak bağı oluyor sadece. dedim böyle böyle ver paramı amca. mektup yolla diyor dedim ben mektuba güvenmem yap bir güzellik tamam dedi halleti işi.
sonra işten dönüşe otobüse tike basmamışım *. bir başımı kaldırdım polis. selamın aleyküm hadi birde buradan yak. in aşağa dedi indik. pasaport diyor yok diyorum, adres yok allahtan adımı sormadı onuda bilmiyorum diycem. bizimle karakola geleceksiniz diyor. iyi gidelim sorun yok sizi mi kırıcam yani. ceza diyor bir sey diyor. üstündeki bütün parayı çıkar diyor. manyak mısın polis bey ne çıkarcam. cebimde 10 euro varmış. adam bilet 5 euro neden almadın diyor. abi 5 euro ne ya adam mı soyuyorsunuz diyorum. kafayı sıyırıcak adam. sonunda birde birsey itiraf etmek istiyorum dedim ben aslında son bir ay biletsiz geziyorum dedim. ama polisler şok. gülme krizine girdik. sizin orada otobüs yok mu diyor ya polis bey siz bizim oraları bilmiyorsunuz at arabasıyla geziyoruz diyorum. tam sopalık haller. karakola gitsek 300 euro ceza yapacaklarmış bak hele. neyse kanka olduk sonra. benimle diğer otobusu beklediler. bilet alayım diye. dedim ben almıyorum gelin siz alıverin. adamlar biletimide aldı. sonra bir baktık makine çalışmıyor. onlar gülüyor ben gülüyorum otobüs gülüyor tam rezalet. eğlendik olan 5 euroya oldu. neyse onuda hatıra olarak saklarım. büyüksün gözümsün brüksel polisi.
sabahın 6'sında başlayıp biraz önce son bulan olaylar silsilesidir.
evden biraz geç çıkmam sebebiyle servisi kaçıracağımı anladıktan sonra servise başka bir noktadan binebilmek için metroya bindim. indiğim duraktan binecek olan kişiyi yerinde göremeyince bir kez daha küfrettim ve metrobüse bindim. akbilimde sadece 5 kuruş kaldığından para yüklemek istedim ancak o da ne! cüzdanımdaki son 5 tl'yi hesabımdaki 9.90 tl'yi çekemediğim için akıllılık edip bankaya yatırdığım aklıma geldi. gördüğüm ilk türkiye iş bankası bankamatiğine gittim ve 10 tl'yi çekip işime bakacaktım. ikinci şok bu anda geldi: 20 tl ve katlarını çekebilirsiniz! bundan sonrası tam trajedi oldu. üzerimde başka nakit olmadığı için mecidiyeköy'den levent'e yürümek zorunda kalacağım aklıma geldi ve finansbank kredi kartımdan nakit avans çekeyim dedim ve bir kez daha yüz üstü düştüm. dönem borcu ödemesiyle ilgili bir sebepten dolayı nakit avans veremiyorlarmış onlar da. kendime ve bütün bankalara küfrederek mecidiyeköy'den levent'e kadar sabah sporu niteliğinde bir yürüyüş yaptım ve işe tam 1 saat 15 dakika geç kaldım.*
500 days of summer ı izledim sözlük.
tam depresif moda girmiştim filmin etkisiyle, tam kendimi kaptırmıştım ki Tom gitti Autumn ile tanıştı. Ne diyeceğimi bilemiyorum. Ağzım açık kaldı, senariste sövdüm falan. Öyle yani. aşka olan inancımı yitirdiğim için bundan ibret almam gerektiğini düşündüm..
