bugün tüyap kitap fuarına gidip sevgilisinin elini bırakan herkesin söyleyebileceği cümle. öyle kalabalıkmış ki insan kendini bile kaybeder. tamam ruhsuzum farkındayım pardon , gittim.
pazar günü sevgilimi kaybettim.
yarın yine klavyenin başında,
pazartesi sevgilimi kaybettim.
ben her gün kaybederim
efendim.
'ben her gece
içer içer
ağlarım
efendim.'
eskilerini yitirmiş bir adamın hıçkırıkları giriyor rüyalarıma. artık üşümeye alışmış bir bekçinin sıcaklığı kadar heyecan veriyor hayatım oyunlarda. kadrajına davetsiz giren misafirin gülümsemesine gülen bir fotoğrafçı gibi yakalamaya çalışıyorum seni anılarımdan.
iki yıldır yazdığım öykünün sonundayım bugün. tekrarlamayı bırakıyorum artık seni içimde.
