Sabah kalktım işe giderken büfede sabah gazetesinde baş sayfada fotosu vardı onu öptüm.
işyerinde milli tankımızı övdüm, 3. Köprüden devam edip paralel yapıya sövdüm.
Eve giderken mahalle kahvehanesine girdim kapıdaan istikraaaaaar! diye bağırıp kaçtım. Deli sandılar ama olsun tayyip erdoğan çok tatlı bir insan.
Yatmadan telefonla navigasyonla aksarayı arattım, uydu fotosuyla ak sarayı gıdıkladım parmağımla ve uyudum.
"Cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zapt edilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.
Ey Türk istikbalinin evlâdı! işte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; Türk istiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!"
gençliğe hitabe'nin bu satırlarını 45 öğrenciyle istanbul'un; o'nun gözlerine benzer mavi denizinin ve gri/mavi gökyüzünün altında tartıştık, konuştuk özgürce.. kimse bizi duymadı, polis de yoktu etrafta bolca fikir yürüttük, güzeldi günde güzeldi konuşmalarda ama dönüşte öğrencilerden biri "peki bu günlere nasıl gelebildik" diye sordu ama bende cevap yoktu..
bir soru. 19 tane sözlük yazarını mantıklı bir konuşmayla akpli yaptım. 10 tane türk de sayemde kürt oldu.
bunları gerçekleştirdikten sonra da recep tayyip erdoğan hazretlerinin duvara asmış olduğum koca posteri önünde secde ettim. açık ve net.
