iki oda bir salonluk, merkezi ısıtmalı ataköy'deki dairemde minik, sevimli salonumda bulunan tablo. altında güneş gözlüklü bir polis var, elinde silah ufuklara bakıyor. ne zaman salonuma otursam ve şöyle rahat rahat koltuğuma yayılsam duvarda bu çarpıyor gözüme ve bir huzursuzluk çöküyor istemeden. o gün bir şey yapmamış olduğumu hatırlayıp, derhal derin düşünceler arasına giriyor ve ne yapabileceğimi muhasebe ediyorum.
Son dönemlerde artan olaylar sonucu yalak bünyelerin polisi kötülemek için kuracağı sözlerden biri.
Araya bir hikaye sıkıştıralım:
Bir gün bir adam başka birini dava eder. Duruşma günü gelir toplanırlar. Dava edilen adam kalkar hakime der: "Hakim bey ben bu adama orospu çocuğu diyebilir miyim yasal olarak?"
Hakim: "Tabii ki hayır."
Adam: "Tamam o zaman demedim." ***
