sol frame deki bayram yazılarını görünce aklıma gelen barış manço nun güzel şarkısı.
çocukluğumdan beri her bayram sabahı bu şarkıyla uyanırdım. büyüdükçe o bayram sabahlarını hüzüne boğmaya başladı orası ayrı.. sözlerini de yazayım tam olsun:
sen gittin gideli
içimde öyle bir sızı var ki
yalnız sen anlarsın
sen şimdi uzakta
cennette meleklerle
bizi düşler ağlarsın
bugün bayram
erken kalkın çocuklar
giyelim en güzel giysiler
elimizde taze kır çiçekleri
üzmeyelim bugün annemizi
sen yaz geceleri
yıldızlar içinden ara sıra
bize göz kırparsın
sen soğuk günlerde
kalbimi ısıtan en tatlı anımsın
bugün bayram
erken kalkın çocuklar
giyelim en güzel giysileri
elimizde taze kır çiçekleri
üzmeyelim bugün annemizi
bugün bayram
çabuk olun çocuklar
annemiz bugün bizi bekler
bayramlarda hüzünlenir melekler
gönül alır bu güzel çiçekler
evet dogru vatanından, anne, baba, sevdiklerinden uzakta yalnız basına 37 ekran tv ve kasasından garip sesler gelen pc nin basında harika vakit gecirme olayı. alısmak sadece biraz *zaman alsada muhtesem anlara imza atma sekli. hatırlattıgınız icin tesekkurler... bayram, yılbası, dogum gunu vs = ozlemin doruga ulasması!
süper duygularla bezenmiş, şimdi aklıma gelince gözyaşalarına sebebiyet verecek hüzüntüyü de yanında getiren, bayram sabahlarının vazgeçilmezi olmuş süper barış manço şarkısı...
nostaljik yanı artık ağır bassa da, çocukluk dönemlerinde bayram namazı dönüşü yapılan büyük mü büyük bir kahvaltının sonrasında odasına elbiselerini özenle giymeye giden çocukların, akabinde babalarının açtığı tv'de ya da, radyoda denk geldiği şarkıdır. böyledir hala, 21-22 yaşına gelmiş koca danalar bile hala, bayram sabahlarında bu şarkıyı arar, ''keşke şimdi çalsa da, dinlesem çocukluğuma dönsem'' diye..
hayatımın en büyük şanslarından birisinin müziği bu kadar sevip, yaşamının bir köşesine çengelli iğneyle tuturan bir ailenin bireyi olmam olduğunu düşünüyorum bazen. bizim evde her özel güne rezerve edilmiş şarkılar olurdu, bugün bayram da her bayramın gözdesiydi. ağabeyim barış manço cd lerini özenle kutusundan çıkarıp son ses açardı bu şarkıyı. küçücük bir çocukken yatağımın dibinde duran ayakkabılarımı, büyüyüp kocaman bir kız olduğumda ziyaret edilecek mezarları aklıma getiren masal tadında şarkı.
her bayram sabahı, artık evlenip iki çocuk sahibi olmuş, kaz ayakları çıkarmış orta yaşlı ablamın üşenmeyip evinden kalkıp gelerek üstümüzdeki yorganları çekme eylemi eşliğinde avaz avaz söylediği şarkıdır. artık yeterdir, imdattır.
genelde sadece nakaratına dikkat çekildiği için neşeli bir barış manço şarkısı izlenimi verir. ben de sadece nakaratına dikkat ettiğim için öyle sanıyordum. hiç de öyle değil sözlük. adamı bunalıma bile sokar bu şarkı.
çocukluğumda kimse söz dinletemediği için "bak barış manço üzmeyelim annelerimizi diyo" diyerek önüme konan şarkı olduğundan ve ne yapmam gerektiğini söylediğinden nefret ederek büyüdüğüm barış manço şarkısı.
bu bayram ve her bayram "bugün bayram" diye sabahın köründe annem tarafından uyandırılmam nedeniyle "bugün bayram erken kalkın çocuklar" melodisini her duyduğumda sinirlenmeme neden olan fakat her bayram bir şekilde dile dolanması engellenemeyen şarkı.
"bugün bayram, erken kalkın çocuklar..."
barış mançonun beni en çok etkileyen kısacık şarkısıdır. bu şarkı o kadar anlam yüklüdür ki anlattığı şeyi düşününce gözler dolmaktadır. bu şarkıyı içeren kimsesiz çocukların ziyaret edilmesiyle ilgili bir reklam filmi vardı. düşününce bile tüylerim diken diken oluyor.