halk silahlanınca adlı kitabın durritinin ölümüyle bitmesi bende gece yarısı bunalımına neden olmuştur.ailemden biri ölmüş gibi hissettirmiştir. bu tarih yalan söylemiyorsa. liberterlere yol gösterecek ender insanlardan biri. yazık ki isyanların toplumsal ideallerinin olmadığı ve isyanların donuk olduğu günlerdeyiz. dünyayı durrutinin yolunda tekrar kurabilirdik onu anlayabilecek insanlar olsaydı.
durriti bile anti faşist mücadeleye ve diğer sözde eşitlikçi fraksiyonlara aldanmıştır. yazıktır. anarşistlerin kendilerinden ve liberter işçilerden başka güvenecek kimsesi olmadığını bilerek acı bir şekilde deneyimlemiştir.
"ben devrimden başka disiplin tanımam hele partilerin ve bürokrasininkileri hiç tanımam"
'ispanyada, amerikada ve heryerde, sarayları ve şehirleri yaratan bizleriz, biz işçiler onların ellerindekini almak için başkarını da inşaa edebiliriz ve daha iyilerini. biz yıkımlardan hiç mi hiç korkmuyoruz. dünya bizlere kalacak; bunda en ufak şüpheye yer yok. burjuvazi tarih sahnesinden ayrılmadan önce kendi dünyasını yıkabilir. biz yeni bir dünyayı burada, kalbimizde taşıyoruz. bu dünya şu an büyüyor.' sözleriyle yüreğinin bir davaya inanmışlığını ve mücadele gücünün boyutlarını gözler önüne seren yüce şahsiyet.
