şimdiye kadar gördüğüm en kötü en itici yazar.gerçi belli bi süre sonra düzelicek potansiyel de yok değil. ama yinede şimdilik, şuana kadar gördüğüm en kötü yazıların sahibi.
başka sorunuz?*
efendim kendisi benim ortaokul arkadaşım olup hayatımızın yarısından daha fazlasında birbirini tanıyan lakin kan veriyoruz mutlu oluyoruz zirvesinde karşılaşınca hasret giderebildiğimiz yazar kişisi.
evet şirin ve doğal halleri cana yakınlığı ile budunyanindisindan yarısından olamaz dediğim yazardır. benim yüzümden adı elif şafak kaldı üzgünüm. son derece zeki ve güzel bir yazar kişisi. bebeğim diye hitap ediyorum kendisine sevdim yani.
salak değildir. kendisi fazla zirveboxı kontrol etmeyi ihmal etmiştir. hadi onu geçtim özel mesajlarada bakmamıştır. onuda geçtim hiç bir sözlük yazarının numarası yoktur. onuda geçtim 2.5 saat beklemiştir.
gülümsemesini gözlerinin içinde de görebildiğiniz, iç dünyası ve dış dünyası muhteşem bir uyum içerisinde olan, güneşin baktıkça beni hatırlarsınız diye dünyamıza hediye olarak gönderdiği bir yazardır kendileri.
bazen insan birine bir şeyler söylemek ister ya!! söz yumrulaşır boğazda düğümlenir...kendini apansız sokağa atmak istersin belki bir yerde bir dut ağacı vardır orda gölgesine çekip serinlemek ve o boğazına düğümlenen şeyi kusmak istersin. yok olmaz, olmaz işte sonra anlarsın ki o yumru bir sevincin habercisidir yüreğe...sen susarsın şair konuşur. söz şairlerin olur, şair yol gösterir onun bilgeliği önünde eğilirsin... evet dersin bunun adı aşk olmalı...
dünyanin disina atilmis bir adimdin sen
ömrümüzse karsiliksiz sorulardi hepsi bu
su samanyolu hani avuçlarindan dökülen
kum taneleri var ya onlardan birindeyim
yeni bir yolculuga çikiyorum kar yagiyor
bir ask tipiye tutuluyor daha ilk dönemeçte
çocuksun sen sesindeki tipiye tutuldugum
dönüsen ve suya dönüsen sorular soruyorsun
sesin bir çaglayan olup dolduruyor uçurumlarimi
kötü bir anlaticiyim oysa ben ve ne zaman
birisi adres sorsa önce silaha davraniyorum
kekemeyim en az kasabali asklar kadar mahçup
ve üzgün kentler ariyorum ayriliklar için
bir yanlisligim bu dünyada en az senin kadar
ve sen kendi küllerini savuruyorsun daga tasa
bir daha dogmamak için dogmak diyorsun
ölümlülerin isi bir de mutlu olanlarin
onlarin hep bir öyküsü olur ve yasarlar
birakip gidemezler alistiklari ne varsa
çocuksun sen her ayrilikta imlasi bozulan
susan bir çocuktan daha büyük bir tehdit
ne olabilir, sorumun karsiligini bilmiyor kimse
kötü bir anlaticiyim oysa ben ve ne zaman
bir kaza olsa adi ask oluyor artik
asksa dünyanin çoktan unuttugu bir tansik
seni bekliyorum orda, o kirlenen ütopyada
kirpiklerime düsüyorsun bir çiy damlasi olarak
yumuyorum gözlerimi gözkapaklarimin içindesin
sonsuz bir uykuya daliyorum sonra ve sen
hiç büyümüyorsun artik iyi ki büyümüyorsun
adinla basliyorum her siire ve her misrada
esirgeyensin bagislayansin, biad ediyorum.
çocuksun sen ve bu dünya sana göre degil
2
çocuksun sen sesinin çaglayanina düstüm
bir çiçege tutundum düserken, ordayim hâlâ
sallanip durmaktayim bir saatin sarkaci
nasil gidip geliyor gidip geliyorsa öyle
zaman benim iste, nesnelesiyor tüm anlar
dursam ölürüm paramparça olur dünya
çocuksun sen sesinin çaglayanina düstügüm
uçurum diyordun bir ask uçurum özlemidir
birakiyorum öyleyse kendimi sesinin bosluguna
tutunabilecegim tüm umutlari görmiyeyim için
gözlerimi bagliyorum geceyi mendil yaparak
(gözlerim bir yerlerde daha baglanmisti, bunu
unutmuyorum unutmuyorum unutmuyorum hiç)
bir rüzgâr esse ellerin feslegen kokuyor
kirlangiçlar konuyor alnina aksamüstleri
bu yüzden bir kanat sesiyim yamaçlarda
üzgün bir erguvan agaciyla konusuyorum
ayriligin zorlastigi yerdeyim ve dalginligim
bir mülteci hüznüne dönüyor artik bu kentte
çocuksun sen alnina kirlangiçlar konan
bir bulutun pesine takilip gittigimiz yer
okyanus diyelim istersen ya da sen söyle
batik bir gemiyim orda, seni bekliyorum
upuzun bir sessizligim firtinalar patlarken
gövdem köle tacirlerinin barut yaniklari içinde
ve gittikçe acitiyor yaralarimi tuzlu su
çocuksun sen, büyümek yakismazdi hiç
gülüsünün kokusuyla yeserdi bu elma agaci
(solugunun elma kokmasi bundandi belki)
bir elma kokusuna tutundum düserken
sallanip durmaktayim bir saatin sarkaci
nasil gidip geliyor gidip geliyorsa öyle
hayranıyım. düşünüyorum sürekli olarak ne yazsam diye, ama onu anlatabilecek cümleleri kurabilecek kelimelerin dünyadaki herhangi bir dilde varolduğunu sanmıyorum en azından benim bildiklerimde.
o, adını bir türlü hatırlayamadığım daha doğrusu hala tam olarak kim olduğunu bile hatırlayamadığım bir hollywood starının kopyası. düzenlediğim zirvelerin olmazsa olmazı. selvi boylum al yazmalım' daki türkan şoray' ın sevgi emektir tanımının savunucusu. bakmayın 7. nesil olduğuna pek çok 1. nesili cebinden çıkartabilecek sözlük neferi, nefer de neymiş? bordo bereli.
portakal ağacını hatırlatıyor her seferinde. portakal ağacı çiçeği gibi bir yazar. inanılmaz ince ve narin. ama çok sivri dilli. manyaklık derecesinde. ruh hastası seviyesinde doktorası var. olur yani istese sivri dilli. birikim şahane. ama sivri dilli değil. gel, dedi, bak, dedi tdk'nin sözlüğüne bir anne şefkatiyle. baktım.
harbiden de bu dünyanın dışından. çok güzel lan.
bir insanın bi kusuru olur dimi. bak pseco ne güzel anlatmış. zeki, esprili, güzel. oh mis.
genelleme makinasıdır kendisi. tükrük kardeşim olmuştur.
not: ilanı aşk değil bu. kardeş dedim bak.
felsefik yönünü geceleri ortaya çıkartan yazar. kendisi pek memnun değil gibiydi lakin felsefik konuşmaları da gayet hoştu.
ben bu hatunu seviyom. çok güzel, çok zeki onu da biliyom. sahi, ben neden sivas şivesiyle konuşuyom?
