Sevdalar yoğurduk ellerimizle, Kavgalara uyandık,
Daha çocuktuk.
Bencil ve acımasızdı dünya.
Ak lalelerin ışığı soldu
Yıkıldı çalındı kirlendi Acı ve gözyaşıyla sulandı
Saksıdaki küskün çiçek
Önce balıklarımız öldü
Coşkular sevinçler inançlar
/Direniyordu hala suların ışıltısı/
Sonra arkadaşlarımız
Ama umudumuz ölmedi..
Ey ırmakları ağu akıtan dünya
Seni yapraksız ağaçlar adına
Dehlizlerde yanan Düşlerini çığlar bölen
Depremlere çöplüklere gömülenler adına
Ve gökyüzü ve çocuklar ve toprak
Kadın çığlıkları ve masum denizler
Ve ölü kuşlar adına lanetliyorum! Aydın Hatipoğlu
bir rüzgar eser sensizliğin kıyısına doğru
dalgalar adını söyler yakamozlara.
sabah olunca, güneş başka doğar,
gece bozar suskunluğunu.
adımlarım hızlanır kaçmak için bu açlıktan,
bir lokma sevgine muhtaç olurum ne acı.
yollar uzun , aşklar anlamsız kaç git.
beni böyle pervasız bırak çöllerinde,
yoksulluğum dolaşsın hayallerinde.
ve siz hiç okumadınız bu şiiri.
anlaştık tamam mı.
