nerede bir komüniste rastgelsem sürekli kürt halkalarının çektiklerinden, devlet yapılanmasının ne kadar acımasız olduğundan bahseder durur.
hükümetin demokratik açılımlarından söz edince de "işe yaramaz yeaa" şeklinde kıvırır.
nerede bir kemaliste rastlasam kürt halkının hükümet tarafından şımartıldığını, ince politikalarla baş tacı edildiğini söyler durur. çok fazla taviz veriliyor der. ama yasal hakları deyince de bik bik öterler. en demokrat, en çağdaş biziz diyen kemalistler birden ateşli faşistlere dönüverirler anında.
odur ki bu ülkede ayrımcılık tohumlarını eken bu zevatlardır. biri kürtleri ve halkların kardeşliğini savunacağım diye yırtınadursun,
diğeri ise kürt halkına fazlaca taviz verildiğinden dem vuradursun hükümet en demokratik şekilde politikasını yürütmektedir.
ve bu kararlı yürüyüş devam edecektir her şeye rağmen.
tam tersine türkiye'yi bütünleştiren unsur komünistlerdir.hükümet mecliste kürtçeyi yasaklarken komünistler hayatın her alanında ana dilin konuşulmasını savunmaktadırlar.