hiç bi boku beğenmeyenlerle her boku beğenenlerdir kanımca. ayrıca çatır çatır da kaliteli müzik yapılır türkiyede hiç mi dinlemediniz olm. bi kendinize gelin, ayık olun, ezbere cümlelerle yaşamayın bu kadar.
kendine ait tarzı olan müzisyenlerin az olması ve özentiliğin doruk noktada olmasından kaynaklanmaktadır. (örneğin; yüksek sadakat'ın, aklımın iplerini saldım parçasının, metallica'nın fade to black şarkısına benzemesi. özellikle giriş kısmı.) örnekler arttırılabilir tabi.
son 1 aydır grubum ile birlikte albüm yapma çalışmalarına girişmiş bulunmaktayız. yapımcı bir şirketin üst düzey yöneticilerinden biri, vokalimizin çocukluk arkadaşı olduğu için bizimle ekstra ilgileniyor ve muhtemelen albümü yapacağız.
beste çalışmalarına başladık fakat yapımcının istediği bazı şeyler var.
en basitinden aramızda şöyle bir diyalog geçti, neden kaliteli müzik yapılamıyor sorusunun cevabı gibi:
-yapımcı: şarkılarınızın çok basit olmasın, altyapıda bir sürü enstruman olsun.
-ben: biz safkan rock yapacağımız için çok fazla enstruman olacağını sanmıyorum. bizden sanırım yaylılar, piyano falan eklememizi istiyorsunuz ama bence o kadar gerekli değil.
-yapımcı: albüm için en az 12 tane şarkı yapın.
-ben: biz 6 parça düşünüyoruz. her biri 3 dakikalık parçalar olan 12 şarkı yapmak yerine, en az 5 dakikalık sağlam 6-7 parça ile albüm yapmak istiyoruz.
-yapımcı: ama öyle olmuyor işte, kimse dinlemez öyle şarkıları. ayrıca klip çekerseniz falan kimse yayınlamaz.
-ben: tamam öyleyse 3-3,5 dakikalık parçalar yapmaya çalışalım.
kısa bir alıntı bu, biraz da özet şeklinde yazmaya gayret gösterdim.
bu şartlar altında ne kadar kaliteli müzik yapabilirsin ki. her şeyi yapımcı belirliyor, dinleyicilerin kalitesi ile doğru orantılı olarak.
işin ilginç ve acı yanı bizim de buna boyun eğmek zorunda olmamız.
sadece kar amacı güden ve mesleğinin m sinden anlamayan prodüktörlerdir. adam mix mastering vs bilmez stüdyosunda bulunan ekipmanların çoğundan bir haberdir, demet akalın serder ortaç gibi mallar da basit basit saçma sapan sözler yazar bu prodüktör de bakıyor halk bu tarz basit sözlü müzikleri dinliyor yüklen bu tarza gitsin diyerek başlıyor müziğin içine etmeye...
''orjinal albüme para mı verecen la'' ülkenin ekonomik veya bireyin ekonomik durumu ile ilgilidir. herkes ister orjinal albüm alsın ama pahalıdır. düşünelim en az 500 tane şarkı vardır insanların bilgisayarlarında. bunlar 150 farklı sanatçı veya grubun olduğunu düşünürsek, 10 tlden yaklaşık 1500 tl para gerektirir buda zordur.
türkiye de kaliteli müzik yapılmamasının sebebi ise, insanların daha çok piyasa müziği istediği içindir. müzikal kaliteye önem vermeyip, melodi, söz gibi olaylar daha fazla önem verirler. buda dönemlik şarkılara neden olur. son 10 yılda yapılan hiç bir şarkının bir efsane olacağını düşünmemekteyim.
tek başına serdar ortaç olan nedenlerdir. (bkz: topu topu 7 nota var ne kadar beste yapılabilir ki?) sonra bunu o ana kadar düşünememiş olan bütün müzisyenlere dank etti tabi 7 nota var zaten yazamayız düzgün bir şey diyerekten bıraktı adamlar işi. ee malum buralara buralara daktır daktır yuvarlanıp gidiyor müzik sektörü.
genellikle yabancı müzik dinleyenlerin dilindeki teranedir. zaten mantıklı olanı da bu olması lazımdır ama pop dinleyen kitlenin kafasının almadığı bir gerçektir.
serdar ortaç, demet akalın, kenan doğulu gibi türkiyenin popstarlarını dinleyen gençlik müzikte sadece "edebi ve anlamlı söz" veya "sadece söz lan"'a odaklanmış durumda.
bir tabloda çizgiler, bir filmde kareler, bir heykelde estetik ne kadar ön planda ve önemli ise, müzikte de ezgiler önemlidir. Müzik full ihtişam değildir *, sadece evli mutlu çocuklu olursa mutlu olmaz lan. rock müzik yapanlar bile müzik yaparken şarkı sözlerinin zincirlerini kıramıyor, çünkü önce söz yazılıyor sonra ezgi yapılıyor halbuki önce ezgi sonra söz..
sonra ritchie blackmore geliyor bizim gitarcıları ayakta sikiyor tabi.
kaliteli dinleyicinin olmamasıdır. mesela ben hep sevdiğim sanatçıların albümünü alırım. her d&r a girdiğimde yanımdaki kişi "bir de orjinal albüme para mı verecen la" gibi cümleler kuruyor. isterse amerikada yüksek lisans yapmış olsun, cümle kibarlaşıyor sadece..
yazılabilecek sözler kısıtlıdır. yabancı şarkıları türkçeye çevirdiğinizde anlamsız gelir. türkiyede öyle şarkı yapsanız millet kıçıyla güler heralde. sonra, türkçe şarkı yapmaya elverişli bir dil değil. ve sesi iyi olan sanatçı pek yok. insan autotune kullanır bari. doğru düzgün yapar şu mix masteringleri, echoları, reverbleri...
insanların kaliteli müzikten anlamaması. zira en kolay dinlenen, en mal sözlere sahip, en hızlı tüketilebilecek ne varsa dinlemeye meraklı bir toplumuz.
müzisyenlerle alakası yoktur. serdar ortaç, atiye, demet akalın... şarkıcı bozuntuları parayı çuvalla kazanıyor. kazandıranda bizim mal facebook tayfası. yani müziği talep eden kitlenin müzik anlayışı sıfır. dolayısı ile iyi müzisyenler yaptıkları işleri icra edecek alan bulamadıkları için onlarda talep edilen tarzlara kayıyor. buna rağmen her zaman iyi işler yapan bir kaç isim çıkıyor. sonuç olarak piyasanın %95 i çöp bile olsa hala iyi işler yapanlarda mevcut.
başlığı bu ülkedeki insanların müzik yapamaması anlamında anlamanın yanlış olduğu bir gerçektir.bu ülkedeki insanların kalitesiz müzik sevdiği de tüm genellemeler gibi yanlıştır ancak bu ülkedeki çoğu insan popüler , şişme şöhretler tarafından yaratılan müzikleri dinleme eğiliminde olunca müzik (!) yapma hevesi içinde olan şişme şöhretlerimizin seçecek çok seçeneği kalmamaktadır. arz talep ilişkisi denilebilir. kaliteli müziği yurtdışında yapanlar da vardır ..
(bkz: since yesterday)
şimdi bu yoruma pek çok kişi kızacaktır elbette ama genelde bizde türkçe söze sahip şarkılar yazılıyor, ancak diğer tüm ülkelerde evrenselliğe ulaşan grupların çoğu ingilizceyi kullanıyor. tabi şarkılarındaki melodilerde ve sözlerin içeriğinde kendi kültürlerini yanısıtıyorlar. bizde de sorun bu bence, dünya çapında ciddi bir kitleye ulaşmak için kendimizi onlara anlatabilecek şekle bürünmeliyiz.
he tabi onca kaliteli müzisyenin piyasada istediği tarza uygun işler yapamayıp hep arka planda kalması da büyük sorunlar arasında.
ülkeden kasıt türkiye ise renklerin ve zevkleri tartışılması gerektiği artık gün yüzüne çıkmıştır denilebilir bu konuda. bana göre bir neden müziğe yeterli değerin verilmeyişidir.
kendi sesinden başka ses duymayanların ülkesinden bahsediyoruz.
kendi sıkıntılarımız, dertlerimiz, aşklarımız, kavgalarımızdan ibarettir müziğimiz.
oysaki doğanın, insanlığın, evrenin çok daha ciddi sıkıntıları, dertleri, aşkları, kavgaları ve tabii ki sesleri vardır.
işte klasik batı müziği de, modern müzik de bu sesler üzerine inşa edilmiştir.
bizdeki tek ses, evdeki ses, evdeki ses, bam; evdeki ses, evdeki ses bam bam.
