sana karşı olan hislerimin dökümüdür.
uzunca bir süre seni izledikten sonra sana açılmam gerektiğini anladığımda bunu nasıl yapabilirim diye düşünmeye başlamıştım. farklı ve etkili bir yöntem seçmeliydim nitekim böyle bir yöntem bulup sana açıldım. senin de benden etkilendiğini duyduğumda dünyalar benim olmuştu beraber geçirdiğimiz iki ay benim için dünyanın en güzel günleriydi. o güne kadar ne kadar şanssız olduğumu düşünüp dururdum ta ki senle geçirdiğimiz o güzel günlere kadar. benim için de yazılmış güzel günlerin olabileceği kanaatine varmıştım. çok güzeldin beni büyülüyordun. seninle buluşaccağımız an-ın bir an önce gelmesini istiyordum. zaman seninle iken çok hızlı senin yanında değilken çok yavaş geçiyordu. tüm bu güzel günleri yaşarken bile içimde hep bir korku vardı seni kaybedecek olmanın korkusu ve ne zaman bu tür düşüncelere kapılsam o düşünceler birgün mutlaka gerçekleşirdi nitekim bukez de böyle oldu.
o gün içimde muthiş bir tuhaflık vardı, kötü birşeylerin olacağını kesinlikle sezmiştim. akşam vaktiydi yemek yiyordum. senden gelen bir telefon içimdeki korkuyu iyice tetikledi. ve bana kurduğun ayrılma cümleleri adeta birer kurşun gibi kafama saplanıyordu. bir kaç saniye duraksadıktan sonra sana ne söyleceğimi düşündüm ne söyleyebilirdim ki sen gitmek istiyordun ve ben birşey yapamıyordum. ve bu ayrılmanın da hiç bir nedeninin olmaması beni daha da üzüyordu. benim ne kadar üzüldüğümü düşününce ardından teselli cümleleri de gelmeye başlamıştı istersen görüşmeye devam edebiliriz felan. bu cümleler beni daha da yaralamaya devam ediyordu. aklıma kötü şeyler gelip duruyordu. bu nasıl olurdu bu kadar mutlu olmuşken gidecektin ve ben buna engel olamıyordum. ve gittin.
ilk zamanlar uyuyamıyor pek birşeyler yiyemiyordum. sana ait eşyalara bakıp üzüntü katsayımı daha da arttırıyordum. ilk ay çok zor geçmişti. senle ayrıldıktan sonra ilk defa seninle karşılaştığımız günü hatırlıyorum da çok kötü olmuştum. ortak arkadaşlarımız beni görünce içten içe bana acıdıklarını hissedebiliyordum ve ben hayır ben iyiyim birşeyim yok desem de içim parçalanıyordu.
seininle kurduğum onca hayali bir başkası ile kurabilir miyim bilemiyorum ama seninle herşey çok özeldi ve attila ilhan ın da dediği gibi "ayrıldığımız aklıma geldikçe demirler eriyor hırsımdan".
şimdi sana burdan bir çağrıda bulunmak istiyorum. "gel ne olursa olsun, sadece gel" hiçbirşey söylemene gerek yok gururumuzu bir kenara bırakalım. 7 ay 24 gündür seni bekliyorum. gel.
