iyi ki doğdun babam! bugün senin doğum günün., tam 8 ocak 1963 yılında salı gününde doğmuşsun...
sensiz geçireceğimiz ilk doğum günün... yaşasaydın 51 yaşında olacaktın. daha hayata çok bağlıydın be babam... niye gittin...
15 gün önceden doğum gününü hatırlatır istediğin hediyeyi söylerdin biz de gülerdik hep. pastanı sensiz mi keseceğiz şimdi? oyna ne çok severdin senin için özel yaptırdığım kestaneli ve profiterollü pastayı. ''ince kesmee kızzz'' diye anneme kim seslenecek...
sen bizi bırakıp gidene kadar o yaşantında neler neler çektin be babam! hep anlatırdın, bugünlere kolay gelmedim diye. akılsız olsam serseri olurdum derdin... kendi anne babanın sevgisini göremediğin için bize içindeki bütün sevgini göstere göstere severdin.
kimse öyle sevmiyor babam beni, kimse sevemezde... ben senden oldum tabi kimse senin gibi sevemez beni...
tekerlekli sandalyeyle annemle merdivenlerden indirmeye çalışırken seni espriyle '' kızım sen cansın sıkı tut annen ne de olsa el'' diye söylerdin. hep dua ederdin bana, şimdi bir tek annem kaldı...
annemle çok iyi anlaşıyoruz baba korkma, onu gerçekten hiç üzmüyorum. gerçi geçen gün sigara paketini buldu çantam ağladı ama sonra özür diledim. içmiyorum şimdi gerçekten, paket almıyorum en azından... tamam tamamen bırakıcam söz!!
çok özlüyorum be babam seni, ne zaman seninle ilgili bir şey görsem seni hatırlatan, anılarımızı hatırlatan burnumun direği sızlıyor. artık rüyalarıma da girmiyorsun son zamanlarda. 1 hafta oldu rüyamda görmeyeli seni, nolur göreyim sarılayım sana rüyamda...
gözümün önüne hep yoğun bakımdaki halin geliyor, ben ynaına geldiğim de kim bilir ne anlatmak istedin bana. çırpındın durdun ama konuşamadın ve sonra gözlerinden yaşlar döküldü...
yattığın yerde mutlu ol babam... eminim cennete gireceksin, çok sabrettin ve allah sabredenlerle birlikteymiş derdin öyledir inşallah...
huzurlu ol, iyi ki varsın ve iyi ki benim babamsın...
sana çok teşekkür ediyorum bana hayatı öğrettiğin için. teşekkür ediyorum Çalışmayı, kazanmayı, harcamayı, öğrettiğin icin küçük yaşımda. insanları öğrettiğin icin. güvenmemeyi öğrettigin icin. insan babasına güvenmeyecek de kime güvenecek?
daha 9 yaşında bırakıp gitmeseydin öğrenebilir miydim? birde dogum günümde gitmeseydin, kutlasaydık son kez o kalıyor hep icimde. simdi 19 yaşındayım kendimden eminim, kendi kendime okuyorum, kendi kendime kazanıyor, kendi kendime harcıyorum, kendim ödüyorum, herşeyi senelerdir kendim yapıyorum. bunlar icin sana teşekkür ediyorum. annem de iyi calışacak gücü olunca çalışıyor, olmayınca malesef, biliyorsun o hep hasta. bu aralar çalışıyor iyi hissediyor kendini. çok merak etmişsindir amk o yüzden anlatıyorum. neyse daha çok yazacaklarım var başka sefere.
sevgimi belli edemesem de seviyorum seni baba. sabah gidiceksin ama aklım sende olucak. büyüdükçe daha çok sevmeye başladım seni, bildiğin örnek alıyorum seni daha ne olsun. çok rahat hissediyorum kendimi, hep yanımda oldun,hep yanında olucam.
iyisin. daha da iyi olacaksın.
ağır bir ameliyatı problem yaşamadan atlattın. şimdi bu ameliyat sonrası dönemde ihtiyacın olan şey biraz dikkat biraz sabır ve tabi ki ilgi. ama sen emin ol bu dönemi sorunsuz atlatabilmen için annem, abim ve ben elimizden gelen her şeyi yapıyoruz. tabi ki bazen yorgun düşüyoruz ama çevremizde seni seven sana saygı gösteren o kadar çok insan var ki hepsi yeteri kadar destek olup en az bizim kadar arkanda olduğu için bu bizim yükümüzü bir nebze de olsun azaltıyor.
üç ay. önümüzdeki bu üç aylık dinlenme sürecini umarım sorunsuz atlatırsın babacığım. umarım atlatırız. sen hep var ol.
iyi ki varsın. ben küçükken çok kavga ederdim seninle ama şimdi iyi ki varsın baba. yaptıklarım için yüz kez özür diledim yine dilerim iyi ki varsın işte iyi ki varsın.
23 sene boyunca kızın olduğumu unutup, kadınlarla gününü gün ettikten sonra hangi yüzle artık eve gelip bana karışma yetkisini kendinde görüyorsun? neden ben gezmeye gideceğim zaman baba olduğun aklına geliyoda hesap soruyosun? mesela çok ayakkabım var diye ettiğin bir dünya laflar, onların hiçbiri senin paranla alınmadı. sen eve bakmadığın için ve annemi kimseye muhtaç etmek istemediğim için 19 yaşında çalışmaya başladım ve kendi paramla aldım ben onları.
anneme çektirdiklerin, dayakların, huysuzlukların. senden nefret ediyorum ve lütfen iğnelemelerimi dikkate al ve eve gelme.
gittin. öyle sessiz ve sakindi ki gidişin. çok kızgınım sana. bana sevgini hiçbi zaman belli etmediğin için. sen bana hiç göstermedin sevgini, ben de uzak kaldım hep sana. seni sevmiyorum sandım. hastalığın boyunca ölümüne üzüleceğimi aklıma bile getirmedim bu sebepten. bu kadar ağlayışımın sebebi bu belki de. kızgınım. sana, kendime. en çok sana ama. toprağa sen gibi sarıldığımda anladım seni aslında ne kadar sevdiğimi. özlemek sorun değil, hayattayken de özledim ben seni hep. şimdi de özlemeye devam ediyorum. küçüğüm daha, kaldıramıyorum yokluğunu. öyle koyuyor ki yokluğun kıyafetlerine bile dokunamıyorum. ziyaretine geldiğimde tekrar konuşucaz bunları. sen susucaksın, hep sustun zaten. konuşmayı sevmedin hiç. farklıyız seninle bu konuda.
bana en büyük mirasın gözlerim ve bıraktığın şiir defterlerin, kitapların. ikimizde severiz yazmayı, okumayı. bilirsin. öldüğünden beri aynaya bakamıyorum dikkatlice, senin gözlerinle karşılaşıcam biliyorum. ürküyorum.
şimdilik en büyük dileğim seni rüyamda görmek. seni seviyorum baba.
