aynı benim gibisin. belli etmeszin duygularını. erkeğiz ya hani yakışmaz. bana çekmişsin sen.
az önce hani o çok gitmek istediğim maçın biletini bulamadığımda benim için çaktırmadan evden çıkıp koşturarak bilet aradığın günü hatırladım. buldun da. kan ter içinde dönmüştün eve.
bir gece hasta olduğumda gecenin bir yarısı kucağında ben, koştura koştura doktor ararken hatırlıyorum seni. ilkokulda bana takılan çocuklar vardı hani baba. sonunda yakaladın onları * o günden sonra hiç takılmadılar daha.
şu yaşıma kadar bana satış atmayan tek adamsın. öyle ya arkadaş gibiydik hep. arkadaşlarının yanına giderken bile ayırmazdın yanından. çocuk muamelesi yapmadın hiç. arkadaşlarınla konuştuğun gibi konuşurdun benle. sahilde yürürdük bazen.
babamsın diye demiyorum. tanıdığım en fedakar adamsın sen. bazen çekilmez oluyorsun gerçi ama, sen benim hala kahramanımsın. öyle de kalacaksın.
Yazarların sevgili babalarına yazdıkları, her ne kadar pek bir işe yaramasada kendilerini tatmin etmek için yazdıkları yazılardır.
Baba! Hani yıllar önce bir söz vermiştinya, oğlum, üniversiteyi kazanırsan sana araba alacağım diye, artık alsan şunu be baba. Bekle bekle nereye kadar baba? He söyle bana? Senin baban sana bunu yapmamıştır veya sanırım.. öyle bir söz sana vermemiştir baba. Doğrusunu yapmış senin baban. Sende keşke böyle demeseydin bana, ümitli ümitli beklemeseydim baba.
ne olur yarın kalabalıktan, yer bulamamaktan sıkılma. ve ne olur mutlu olduğunu benden saklama olur mu babacığım. ben dört yıl boyunca sen bugünleri gör diye okudum. seni çok seviyorum.
senden bi araba istedim ona da olmaz dedin. hiç için acımıyor mu ben iki teker sen dört teker ayıp valla milletin yüzüne nası bakıyosun bilmiyorum. öptüm bb.
baba, annem evi terk ettikten sonra komşunun getirdiği tek kişiye yetecek kadar köfte, sucuk ve pilavı sırf ben yiyebileyim diye işten geldikten sonra 'sen ye ben işte yedim' yalanını söylediğini biliyorum, çünkü gece benim uyuyup uyumadığımı kontrol ettikten sonra odamın kapısını araladığımda mutfakta kuru ekmek ile çay içtiğini gördüm. işte o an anladım ki babaya saygı dedikleri şey babanın sert tavırlı olmasından asker disiplinli olması değilmiş, asıl saygı senin yaptığınmış ve bunu ömrümün sonuna kadar unutmayacağım. seni sürekli çeşitli bahanelerle aramamın nedeni her an sana bir şey olacağından çok korkmam. birde eskiden küçük kardeşime sürekli babacım diye hitap ettiğin için alışkanlıktan bana da yanlışlıkla babacım demiştim çok sevinmiştim. dahası var sanırım futbolla ilgilenmeyen tek babasın. o çekirdeği de yemeyi bırak artık yeter her gün her gün ne o öyle.
babam iyi ki babamsın... varlığın öyle bir güç, öyle bir güven ki bana. olmasan ben bu kadar mutlu olmazdım.
seni bu hayatta en çok seven benim biliyorsun.
kafası karışık kızın...
seni üzdüğüm için ne kadar özür dilesem az. ben üzülmeyeyim diye belli etmiyorsun biliyorum. bugün güzel bir hediye verecektim sana ama olmadı en azından ağlamamış olsaydım değil mi?
en büyük korkum seni hayal kırıklığına uğratmak biliyor musun? o kadar mükemmel bir insansın o kadar büyük bir idolsün ki benim için ne kadar şanslı olduğumu anlatamam. işte bu şansımı senin istediğin şeylerde başarılı olarak değerlendirmek istedim hep. senin sayende başarılı oldum bu kadar zaman hep söylüyorum ve söyleyeceğim sen olmasan asla bugün ulaştığım seviyeye ulaşamazdım hiçbir şekilde.
herkesin babası özeldir ama sen benim için çok başkasın seni çok seviyorum baba. ömrümün geri kalanında yine seni hayal kırıklığına uğratmamak için yaşayacağım çünkü sen benim yüzümden üzülürsen bunu kaldıramam.
yanınızdayken bile özlüyorum sizi seneye sizden ayrılınca ne yapacağımı düşünürken biz de geliriz olmadı diyorsun ya ağlamamak için zor tutuyorum kendimi. aile yönünden ne kadar şanslı olduğumu hep hissettirdin bana. çevremde ailesi ile sorunlar yaşayan insanları gördüğüm zaman gelip size teşekkür etmek istiyorum hep. kızdığım zamanlar olsa bile o kadar çabuk unutuyorum ki ailemle hiç kötü bir şey yaşamamışım gibi hissediyorum. kaybetmekten en çok korktuğum insansın. beni asla bırakma olur mu?
işin gereği çok uzaktasın, bu önemli günde yanımızda değilsin, ama bil ki hep aklımızdasın. Naber lan kerata deyişlerin evin dört duvarında yankılanıyor, iyi ki varsın, benden önce sakın gitme.
yeryüzünün en şanslı insanlarından biriyim. bana kendim olmayı, haksızlığa boyun eğmemeyi, güçlü olmayı öğreten bir babam vardı. bana ne kadar kızarsa kızsın gözlerinde hiç eksik olmayan bir şefkat vardı. aylarca küs kalacağını söyler aradan bir kaç saat geçince yine cadım diye seslenir, sarılır öperdi. beni eskişehire bırakıp dönecekken dolan gözlerini hiç unutamam. ellerimi tutup dakikalarca hiç bırakmamıştı. anneme; sanki midem yumruk yemiş gibi oldum onu bırakırken demiş. düşünüyorum da, insan sevilmeyi bilmeden sevmeyi tam öğrenemiyor. bana sevilmenin ne olduğunu, bir insanın nasıl sevileceğini bu kadar eksiksiz öğrettiğin için teşekkürler baba.
