doğum günün kutlu olsun canım, kutlu olsun benim diğer yanım...
hey gidi koca adam! yarım asrı doldurdun, onca şeyler atlattın yılmadın, yıkılmadın ayaktasın... sen hep mutlu ol, huzurlu ol, bizimle ol. biz hep seninleyiz. evimizin direği canım babam... iyi doğmuşsun ve iyi ki benim babamsın... çok yaşa emi.
merhaba baba;
bugün nasılsın mezarında rahatmısın. sanırım sensiz gecen hic bi zamanın günün saatin benim icin anlamı olmuyo. evet baba haklıydın oğlundan yine adam olmadı evet haklıydın yine göz yaslarımı tutamıyorum pismanım sana bağırdığım hergün icin. biliyorum hala benimlesin her dakika elin omzumda hissediyorum baba heleki babasıyla gezen cocukları gördükce, sadece sol tarafım ağrıyo ama az bişey baba sen üzülme sonucta isteyerek gitmedin. Biliyomusun dün yine seninle cektirdiğimiz fotorafımızı gördüm sanırım biraz ağladım annemde ağladı dakikalarca sarıldık. neyse baba sana bugün yazıcaklarım bukadar birazdan annem gelir uyu der biliyosun yarın salı okul var okuyup büyük adam olucam senin istediğin gibi neyse bana iyi geceler.
sana artislik yapip harcliga gerek yok demeyi cok seviyorum hala cocuklugumdaki gibi para biriktirdigimi saniyorsan yaniliyorsun beybi arada senden gizli calisiyorum ama senin elini cebine atmanda fayda var tabi sonucta paranin kopegi olmus bir insanim ben. Surekli laf sokma pesindesin filmlerdeki sakalli adamlar gibi nasihat veriyorsun birak bu isleri gel bir kokorec yiyelim.
sevgili baba;
biliyorum soruma cevap veremeyeceksin ama ben yine de sormak istedim.
biz neden hiç kar topu oynamadık seninle?. hani şöyle ellerimiz morarıncaya dek. burnumuzu hissetmeyinceye dek.
Bugün 7 sene oluyor tamamen yokluğunla tanışalı... Ne değişti hayatımda? Hiç !! evet aslına bakarsan hiçbirşey değiştirmedi yokluğun sanırım çok zaman olmuştu yokluğuna alışalı, belki de zaten hiç olmamıştın sen, ben var etmiştim seni küçücük yüreğimde kocaman bir sevgiyle.. kim bilir?? Şimdi yoksun işte hepten yok artık o çok sevdiğim sesini de duyamıyorum bir telefon uzaklığında... Sana çok benzettiğim adam televizyonda şu anda ve ben Ona bakarak 35 senelik özlemime daha büyük özlemler katarak izliyorum Onu.Seni andıran ne varsa, kim varsa hep bir burukluk yaratıyor yüreğimde bazen bir parlıament light, bazen bir gömlek, bazen bir yüz, bir el, parmaklar, uzun bir boy, ince bir yüz, kendine hayran bırakan kibarlık, ince düşünce, bazen sandalyemin çekilmesi, arabanın sevdiğim tarafından kapısının bana açılması, bazen bir koku... Özlüyorum seni kimseye belli etmesem de artık "çok özledim" diye ağlamasam da...
Nefretim sevgimle karışmış, duygularım allakbullak. Kimse senin gibi güzel yaşamadı bu hayatı, kimse senin gibi sadece kendine yaşamadı çoğu zaman eleştirilsen de hep herkes tarafından kıskanılan oldun sadece içinden geldiği gibi istediklerini yaşadığın için. iyi ki de öyle yapmışsın. Şimdi çok daha iyi anlıyorum seni, daha çok hak veriyorum sana. Keşke bu kadar duygularımla yaşamasaydım da bu kadar benzerlik gösterirken sana , senin gibi "adam sendeci" olabilseydim herşeyi arkamda bırakıp giderken, verdiğim zararları düşünmeseydim duygularıma esir olmasaydım. Biraz daha benzemeliydim sana belki de...
Neyse çok uzatmayayım sevmeyiz ikimiz de uzun uzun konuşmaları vedalar kısa olmalı , selamlaşmalar yılışmadan. Ağlamayı da ağlayanı da sevmeyiz o yüzden ağlamadan ve ağlatmadan gidiyorum şimdi, iyi bak kendine.
edit: henüz 3 sene olmuşken sana yazdığım bloglardan birnde yayınladığım yazı, onun üzerinden bile 4 sene geçmiş a.k.
Sen hiç birini kaybettin mi?
Ben tam 5 kez kaybettim.2 kez annemi 2 kez anneannemi bir de kendimi. Ve şimdi birini kaybetmeyi bekliyorum. Kayıp=6.
Her an aklımda sen, nasıl da güçsüzleştin, birden nasıl küçük kaldın. Nasıl sessiz..
Whisky bardakları öksüz kalacak şimdi ve tabii ki senin aşkın bana extra ligth sigaraları da. En çok da ben! En yakın kan bağım gidiyor ve ben
hiçbir şey yapamıyorum. Sadece bekliyorum zavallı bir endişe duyarak.
Ağlayamıyorum bile, Zeynacılık Sheracılık oynuyorum kendimle. Sen ise Jerrry kadar bile güçlü değilsin. Ve ben hala inadımdan
vazgeçmiyorum geçmişten getirdiğim kzıgınlıklarımın acısını çıkartıyorum. Üzülüyorum, daralıyorum,
ağlamak istiyor gözyaşlarım pınarlarında kilitenip kalıyor ağlayamıyorum. içimden, gidip yüzüne karşı "Babaaaaaaaaaaaaa" diye
bağırmak geçiyor. "Sakın ölme! Sakın ölme çünkü hiç anlamadın ama ben seni çok seviyorum.
Hiç fırsatın olmadı bunu anlamak için ve bana hiç fırsat vermedin.Sakın ölme çünkü seninle yapamadığımız ve yaşasan bile asla yapamayacağımız milyonlarca
şey var içimde. Sakın ölme çünkü çok kızgınım sana ve ben henüz sana olan kızgınlıklarımı çıkaramadım senden.
Ölme çünkü sana sarılacağım ve sen bana sarılana kadar duracağım öyle. Ölme
çünkü, ben seni çok seviyorum senin tüm umarsızlığına karşın. Çok seviyorum lanet olsun " demek geliyor içimden ama diyemiyorum, öpemiyorum bile.
Sen hiç birini kaybettin mi?
Bilir misin bir fotoğrafa bakıp da baktığın kişiyi özlediğinde bir sesini duyayım diye telefona sarılamayacağını, sarılsan da o telefonun asla, o çok özlediğin
görüntünün sesiyle açılmayacağını. Bilir misin özleyip de sarılmak istediğinde sarılamamanın verdiği çaresizlikten kollarının boşluğu sarmasını... Sen bilir misin
birisi zaten hayatında ama yokken "olsun varsın olmasın uzakta da olsa nefes alıyor ya" diye şükretmeyi ve nasıl olsa birgün görüşebileceğinin rahatlığıyla
davranmayı fakat O`nunda artık yavaş yavaş gitmeye hazırlandığını görmenin derin acısını.
Sen hiç sevdiklerini kaybetmedin ama hep seni sevenlere kendini kaybettirdin şimdi olduğu gibi.
Ölme çünkü sana söyleyemediklerim, yarım kalan sarılmalarım var ..
peşin edit: henüz gitmemiştin ben bunları yazdığımda.
baba..
4 yıl okul okudum 4 yılda toplasan 10 kere aramamışındır..
okulum uzadı yarım dönem dedim korkudan..
yarın son sınavım var diye biliyorsunuz siz okul bitecek sanıyorsunuz..
ama bitmeyecek...
pazartesiden beri 15 defa aradın 3 günde..
4 yılda 1 kere oğlum paran var mı diye sormadın
3 gündür para göndereyim mi diye soruyorsun..
eğer 3 günlük ilgi ve alakanı 4 yıla yayabilseydin okulum 1 yıl uzamaz benim ömrümden 1 yıl tekrar ederek kaybolmazdı aç yattığım sınavların sonunda kötü not almazdım..
teşekkür etmiyorum.
her şey için sağol baba la.bunu sana söylemeye utanıyorum ama düzgün bir adam olduğum zaman söz söyleyeceğim, memur olsam da kafi... şu yaşıma geldim haytalık peşindeyim belki ama sana olan saygım ve sevgim hiç azalmadı. hiç zibidi, götü kalkık bir adam olmadım. iyi şeyler giyerdim. ucuz ayakkabıya bakmam bile ama arkadaşlarımın yanında ayıp olmasın diye uzun paçalı pantolonlar giyip gizlerdim markasını, hava atıyo sanmasınlar diye. hoş arada para ateşlemiyorsun az sürün diye ; canın sağolsun. hatta (varsa) tanrı benden alıp sana daha uzun ömür versin.
uzun lafın kısası umarım senin gibi bir baba olurum.
seni böyle görmek istemiyorum. en sevmediğim halin bu işte..biliyorsun yakında gideceğim bu evden!
ve bu evden gittiğimde çok özleyeceksin beni!
aslında herşey senin yüzünden birazda biliyorsun..en başından beri bana sevgini gösterseydin, başkaları bu kadar
kolay yakamazdı canımı..anneme "onu cok sevıyorum" demek yerine yüzüme söyleyip bayramdan bayrama değilde hergün sarılsaydın bana, öpseydin baba, belki başkası sarıldığında bu kadar anlam yüklemezdim! başkasının gözünde
sevgi aramazdım güzel babam!
kızıyorum sana sadece bu yüzden! her kararımı destekleyişine, yanımda oluşlarına, tüm maddi desteklerine
minnettarım ama beni sevdiğini göstermek neden zordu baba! neden bu sert duvarlar!
dışarıda çok kurt var baba..hiçbir şey bilmiyorsun! ama pençeliyorlar durmadan..
sev baba, sev ve bunu bana göster geç olmadan..
çok ihtiyacım var! kaç yaşına geldim hala bekliyorum görmüyor musun?
ölüp gideceğiz işte baba! neden bu duvarlar, bu baba duruşu! keşke sana anlatabilsem!
sev beni baba, koru beni, izin verme yanmalarıma, beni acıtmalarına! yoruldum babam, cok yorgunum..
cezalandırılıyorum baba! senin günahlarının bedelini her geçen gün sana benzeyerek ödüyorum. korktuğum kişi -sen- oluyorum büyüdükçe. ananem "babasının kızı" dedikçe öyle olmadığımı düşünerek gururlandığım günler çok eskide kaldı artık.
şimdi;
cezalandırılıyorum baba! artık sana benzememek gibi bir gurur kaynağım yok. her geçen gün sana biraz daha benziyorum. her gün bir öncekinden biraz daha fazla...
senin kızın olarak doğduğum için cezalandırılıyorum baba, anneme hep seni hatırlattığım için, bana bakarak gizlice ağladığı yıllar için, bana bir kere bile içinden gelerek iyi ki seni doğurdum demediği için cezalandırılıyorum.
başaramıyorum baba! sen olmaktan, senin parçan olmaktan ve attığım her adımda senin geçtiğin yollardan geçiyor olmaktan kurtulamıyorum... sıyırıp atamıyorum yüzüme taktığın maskeyi, sökemiyorum içimden senden kalan öfkeyi, nefreti... senin kadar kötü olmaktan vazgeçemiyorum, ruhuma üflediğin bencillik duygusunun kölesiyim en az senin kadar.
kıskanıyorum baba! ömrümde bir saniye bile kahramanım olamadığın için sokaktan geçen herhangi bir kız çocuğunu kıskanıyorum.
unutamıyorum baba! annemin göz yaşlarını unutamıyorum, başkalarının evinde büyümek zorunda kaldığım onca yılı unutamıyorum, babaları işten geldiğinde kapıya koşan kuzenlerimin sesini unutamıyorum, baba dediğim kişinin aslında dayım olduğunu çark ettiğim o günü unutamıyorum...
utanıyorum baba! "sen benim kızımsın, benim parçamsın, ben neysem osun" derken haklı olduğunu bilmekten utanıyorum.
biliyorum baba! hani aynıyız ya biz, beni en az seni özlemediğim kadar özlemediğini biliyorum. yıllar sonra yapacak bir şey bulamadığın için dönüp geldiğini ve aslında gitmek için binlerce bahanen olduğunu biliyorum. çünkü benim hep vardı baba.
birbirimize baktıkça nefretimiz alevleniyor. sen; istemediğin halde dünyaya geldiğim için, ben; senin yüzünden gelmiş bulunduğum için nefret ediyoruz birbirimizden. birbirimizin zayıf yönü olduğumuz için sönmüyor içimizdeki volkan.
korkuyorum baba! sana daha çok benzeyerek cezalandırılmaktan korkuyorum.
ama!!!
daha çok anneme benzeyerek cezalandırılmaktan korktuğum için sana benzemeyi tercih ediyorum.
küçükken aslında her şey farklıydı. kahramanımdın sen benim, büyüdükçe aslında o kadar da büyük biri olmadığını anladım belki ama her şey için teşekkür ederim. elinden geldiğince beni okutmak için çabaladın, maddi durumumuz çok iyi olmasa da daha rahat okuyabilmem için uğraştın durdun. hakkını ödeyemem biliyorum ama keşke bu kadar asabi olmasaydın biraz beni anlayabilmek için çaba gösterseydin.
Sen biz rahat yaşayalım diye dağ bayır dere tepe gezdin insanların haritada yerini gösteremeyeceği yerlerde yaşadın ama bizi büyüttün adam ettin. Dişinden tırnağından arttırdın bizi okuttun bir dediğimizi iki etmedin hala da devam ediyorsun. Bugün bir mesleğim varsa senin sayendedir allah senden razı olsun.
