neden zamansız gittin bu dünyadan ?
daha büyüyüp adam olduğumu görecektin neden daha 11 yaşımdayken bırakıp gittin ?
biliyorum cennetten izliyorsun beni. *
Bir şans daha şarkısını dinlerken her defasında ağlamama sebep olan adam.Bir şansın daha olsa böyle olmazdı dimi bu kadar yakın görünüp bu kadar ayrı taraflarda olmazdık.Anlardın,sadece severdin dertleşirdik mesela seninle tüm önyargılarımızı yanımıza almadan.Babam bana babalık yapmadı derken duyduğun kırgınlığı yaşamazdın yaşatmazdın dimi.Bir şansımız daha olsa..
sana olan saygısızlığım,hadsizliğim boyumu aştı ama sana onları yaptıgım için üzülemiyorum bile herşeyi hak ediyorsunda işte kahrolası merhametim yok mu engel oluyor her işime. Keşke haketmeseydin, hakediyor olmasaydın da bende seni biraz olsun sevebilseydim.
10 gün oldu.. sesini duymuyorum, yüzünü görmüyorum..
o evden çıkarken beni bu kez uğurlamayaşını unutamıyorum hala..
çok kızdın..ve ben de.. belki de hala kızgınız..kim bilir..
ama seni çok özledim "canım kızım" deyip gözümden öpüşünü çok özledim baba..
çocuk gibi habire küsüyorsun. yeter da artık. sanki ben büyüdükçe sen küçülüyorsun. olsun gene de çok seviyorum seni. bunu yüzüne karşı diyemesem de senin bildiğini biliyorum.
babam.. canımın parçası... hani 3 4 yaşlarındayken sabah uyandığım gibi odanıza girip annem yoksa yatağa zıplayıp sana sarıldığımda '' oy oy oy kıjım geeelmiş, plensesiim geemiş'' derdin bana sarılırdın ya sımsıkı, yine öyle sarılsana, saçımı koklasana... kızım, miniğim, parçam deyip saçımı okşana... büyüdün artık deme, büyütme beni baba... büyütme... nolur, hep o küçük plensesin kalayım...
Hala seninle ne yapacağıma karar veremedim. En zor günlerimde yoktun yanımda, şimdi de ben kovmadan gitsen olmaz mı?
Atsam atamıyorum, yüzüne bakamıyorum. Sende insansın, sadece bu yüzden kıyamıyorum.
Bilemedim ki ne yapsam seni.
hep özür diliyorsun. hep özür diledin. hep hatalar yaptın baba, sürekli. ve sonrasında tek yaptığın şey özür dilemek. öyle olmuyor üzgünüm. ya da şöyle diyeyim, annem kadar sabırlı bir insan değilim ben. ta ebesinin nikahından sinirlerimi bozuyorsun benim. sadece yazışarak yapıyorsun bunu. çok içiyorsun, iç bir şey demiyorum ama kendini kaybediyorsun. saçmalıyorsun. içmeyi öğrenmelisin ya da tamamen bırakmalısın. hayatım boyunca hep sana söylemek isteyip de söyleyemediklerimle yaşayacağım. dün söylediklerime kızdın ama onlar hiçbir şey. daha neler var içimde bilmiyorsun. koskocaman bir öfke var, buna rağmen sevgi var, saygı var, özlem var. değmiyorsun bunlara. üzüyorsun bizi.
baba nörüyon,
saat kaçta eve geleceğimi didikleyeceğine
bana takılmanı tercih ederdim " yine hangi kızın canını yaktın eşşoleşek hehehe" diye
niye kız yaptın beni?
ey koca adam ey. yavaş yavaş anlamaya başlıyorum seni. bir adam nasıl bu kadar sert ve bir o kadarda sevgi dolu olur lan. gitgide sana benziyorum ben.* özledim seni baba. şu finaller bitsin bir yanına uğramak istiyorum. param olursa bir tane gömlek de alacağım. o it abime de alacağım. anneme de alıcam ki. *
hepimiz birer çizgi film karakteri olsaydık; eminim sen road runner olurdun. ama çizgi film yerine gerçekmiş gibi yaşattın masallarını bize, onlarla büyüttün.
kıyasıya rekabet ettiğimiz eşek yarışlarında hep birinci sen iken; sonunculuk benim olurdu, çünkü süt içmezdim. yıllar önce kızılderili kabilesinde ettiğimiz dansları sen anlattın. evvel zaman içinde dedemin bahçesine giren ayı ve tilkinin dedeme nasıl yakalandığını, bahçede mevcut bulunan kuyunun ceza olarak ayı ve tilkiye kazdırıldığını can kulağıyla senden dinledik. manavgat köprüsünü amcamla beraber nasıl yaptığınızı anlatırken: ''işte benim babam köprüyü bile yapmış.'' derken yüreğimizle alkışladık seni. yüz yıl önce amerika'da bir kovboy olduğuna kayıtsız şartsız inandık. sabahları sözlerini senin yazdığın şarkılarla uyanmayı çok sevdik. en sevdiğimiz şarkıların sözlerinin değişmesine seninle razı olduk.
biz büyürken sanırım sende yaşlandın artık. saçların, kilon belki düşüncelerin bile değişti. yeşile çalan çakır gözlerin kaldı sadece. bütün hayallerimizin ucundan bir bir tutarken arkamda olduğunu bildiğim, uzaklarda olsam da bana inanmaktan beni sevmekten vazgeçmeyen babam. geleceğimizi senin ellerindeki tepsiden aldık, gözlerinle aydınlandık. şimdi inancım daha yüksek, daha bir yürekten inanıyorum artık. hayallerimin son basamağına senin köprünle adım attım.
senin kızın olmak böyle güzel bir şey, bu duyguları bana yaşattığın için teşekkür ederim.
