canım babama,
ilk göz agrındım biliyorum. yuvadan uçma vaktim geldiğinde ,göz yaşların ıslatmıştı gelinliğimi. seni öylece bırakıp, başka bir hayata dogru yol alıyordum. balayındayken agladıgını, annem söyledi, gizlice. şimdi yoksun. iki gün var ki, unutamadıgım , kimsenin yaşamasını istemediğim , o kötü haberin geldiği, telefon sesi kulaklarımda hala. koca çınar yıkılmıştı artık. kalbi dayanamadı daha fazla. en çok içimi acıtan yanı, biz yoktuk .sen , yanlız başına kaldırımda öylece kalakalmıştın.
hastanenin yolunu tutmuştuk. seni bulmak umuduyla, acil servisin bütün odalarını gezdim. yoktun...
sensiz ilk gecemizi geçirdik. seni hastane morgunda bırakıp, sabah teslim alacagımızı söyleyen görevliye bakakaldım. okadar zor geldi ki, anlatamam. seni son görüşümde sarılmıştım sana. nerden bilebilirdim ki, onun son olacagını, nerden bilebilirdim ki, ölümün seni beklediğini. acını yaşıyorum zaman zaman...küllenmeli diyorum. git gide artıyor. özlemek çok zor baba, gelmeyecegini bilerek. seni çok seviyorum. mekanın cennet olsun.
(bkz: babanın ölmesi)
Bir gün bir ahhh gibi uzun sesle ya anamın ya kardeşim dudaklarından kopup gideceğim. Kim hatırlar ki 10 sene sonra. insanoğlu kuş misali derler ya hep, yanıma kar kaldı acılarım. Ölüm değildir dünyanın en müşkül işi, müşkülü budur ki ölmeden önce ölürse kişi. Hayatın zalim davrandıklarından da değilim aslında. Çok güzel bir çocukluk, tabiri caizse bir dediği iki olmayan bir hayat geçirdim. Her dediğim yapıldı her istediğim alındı ki bunlar babamın beni bırakıp gitmesinden sonra düştüğüm boşlukta en önemli role sahip faktörlerdi. Ben öldüm... Babamla beraber ben de öldüm sandım. Yok... Hayat devam ediyormuş ya ölenle ölünmüyormuş. Hasta bir anam varmış bide babamın emaneti bacım. Neymiş demekki onlar için yaşamalıymışım. Zamanında hayatımı mahveden biri yüzünden yaşamadıklarımı içimde uhde kalan bütün hayallerimi kardeşime yaşatmalıymışım. Tekrar babamın koynuna gideceğim güne kadar annemin benim için kurduğu hayaller için, kardeşimin güzelelr güzeli yeşil gözlerindeki parıltının sönmemsi için sımsıkı tutunmalıymışım hayatın inadına hayata. Sadık yarimle babama kavuşmadan önce onun bana bıraktığı emanetlere iyi bakmalıymışım. Söz veriyorum baba... Söz... Senin emanetlerin bana bahşedilen en güzel hediye. Onlar için yaşıyorum... YAŞAMALIYIM...
söz vermiştin... diplomamı görecektin, çocuğumu sevecektin, evlendiğim gün kahrından uçağa atlayıp uzaklara gidecektin kafanı toplayana kadar, her gece üstümü örtecektin... sözünü tutmadın baba...
biliyorum pek hissettiremiyorum ama senin varlığının bana verdiği mutluluk ve huzurun hiç bitmemesini istiyorum. anlaşıldığı üzere seni çok seviyorum. bunu buraya yazmam pek akıllıca değil evet. yüzüne söylemem lazım ama olurda sözlüğe bulaşırsan ''benim baba kaan''
gözlerine bakıp içinde kendimi görmeyi, ellerinin saçlarıma değmesini, beni sımsıkı sarmanı özledim senin. güçlü kollarınla kaldıramadığım herşeyi kaldırabildiğini hayatın yükünü kaldıramadığımda daha iyi anladım, sırtımda elin yokken ayaz vurduğunu, yokluğunun üşümek olduğunu hissedince sıcaklığını özledim.
aynı evin içinde yabancı olmak ne kötü şimdi, oysa bambaşka hayatların içinde sarmaş dolaştı kollarımız, kokun esip geçiyor yanımdan içime çekemiyorum, özledim seni, söyleyemiyorum.
baba ya ben hep özeniyorum bılıyormusun kızlarına sarılıp öpen babalara.babasıyla oturup kunuşabilen kızlara.hergün kızlarını arayan babalara.ben sana nıye bayramdan bayrama sarılıyorum.
ben nıye babamsız hayat zor dıyemıyorum.
baba! nıye sen yokken ben daha huzurlu oluyorum.
bana neden abim bana baba olmaya çalışıyor.
ben neden sevgilimde de baba arıyorum.
ve şimdi derler ki babadır sayacaksın.ben saymıyorum hastalandıgımda benı hastaneye sen goturmuyorsan,senden harçlık almıyorsam,ve ben gerçekten benım arkamda babam var dıyemıyorsam,baba kelımesının benım ıcın bı anlamı yoksa,babam dıyınce ıcımde bı şey cız etmıyorsa kusura bakma baba ben senı saymıyorum...
seviyorum ben seni yaa. bitanesin sen. kahramanımsın. bu arada benim param bitti. bütün dünya bir yana sen bir yana. en güçlüsüsün, en muhteşemsin.
özledim de seni. eee artık geldiğimde bana bir şeyler alırsın. mavi gözlerin yüzümün önüne geliyor. seni kocaman öpüyorum. bu arada paramın bittiğini demiş miydim?
neyse seni çooooook seviyorum. ciddi ciddi parasızım ya buralarda. annemi de çok öpüyorum.
bugun ölümünün 7. yıldönümü..
sen yedi yıl önce bugun yaşam mücadelesi verirken ben bencilce sen ölürsen naparım diye düşünüyordum.bir yandanda seni suçluyordum ameliyat olmak istemekle ısrarcı olmasaydın risk almasaydın daha uzun yaşayacaktın liseden mezun oldugumu görecektin mesela yada sana anlatamadıklarımı, anlatırsam üzülürsün diye söyleyemediklerimi söyleyebilecektim belki...
babam.. ah be babammm
en mahremim,
dokunulmazım,
en kalın duvarlarım.
beni ben yapan, benden alıp götürenim...
acıyan sol yanım.. dualarmdasın .. seni çok özledim..
birazda benimle ilgilenseydin. sadece cebime para koyup, yüzüme senden bi bok olmaz demeseydin. beni birgün yanına çağırıp 'evlat, naptın bugün anlat' demeni bekledim. sen aylarca benimle konuşmadın, sadece azarladın vs. ben kendimi bir insan gibi hissetmeye çalışırken sen biraz daha ittin beni dibe doğru. ama olsun be baba, ben seni her halûkarda seviyorum.
baba;
şu an deli gibi kahkahalar atarak gülüyorum. sinirlerim fazla bozuk. canişkom babam. bunu suratına söylesem acaba yüz ifaden nasıl olur. ya baba o değil de ben dersten kaldım. en kalmamam gerekeninden. garip bir şekilde ciddi suçluluk psikolojisi içindeyim. biliyorum sen geniş gibi görünen dar görüşlü bir adamsın. keşke geniş bir adal olsaydın da bu kadar basit birşeyi senden saklamasaydım. ya baba o değil de sabah beşte inicem terminale o kadar bavulla uğraştırmadan gelip beni alsan iyi olur. öptüm. bye.
baba cuma gününden beri para göndericem dedin. cuma tamam anladık işin vardı yatıramadın, araya cumartesi pazar girdi yine yatırmadın ama pazartesi oldu hala yatırmadın. amacının ne olduğunu merak etmeye başladım. bu çocuk ne yer ne içer diye düşünmüyomusun. sonra diyosun kredi kartına çok yüklenmde, gelde sen yüklenme.
sana beni çok fazla arıyosun dediğim zaman benim senden başka kimim var cevabını veriyosun ya bana o an gözlerim doluyo be babacım. biliyorsun ben kolay kolay ağlamam ama senden uzakta senin isminin geçtiği her an ağlıyorum baba... sen benim herşeyimsin her zamanda öyle olacaksın... benimle beraber büyüdün ya sende o yüzden arkadaşım, dostum ve olmayan kardeşimsin...
baba bana aylık harcamam için gönderdiğin 400 lirayı çatır çatır ezdim, üstüne dayımın gönderdiği 100 lirayı da yedim. hayır kredim kaldı elimde ama oda kiraya gidicek. sinirlenme baba, haklısın araba kiralayıp ayvalığa gitmem hataydı, evet denizliye de gitmem hataydı baba.
özür diliyorum ama ne rakı ne bira ne sigara birini bile bırakamadım. baba bir de yemek yemem lazım biliyor musun. hergün hergün lokanta da geçmiyor ömür. baba ben şimdi dışarı çıkacağım. nereye mi valla tanımadığım bir kızın doğum gününe gidiyorum. ne bok işin var dediğini duyar gibiyim. üzgünüm baba ama gene karta yüklenecem bu gece. hayır 3 dubleden aşağısı kesmez oğlunu sende biliyorsun. neyse baba çok uzattım sanırım. bana ayın sonuna kadar o parayla idare et dedin ya, o para bitti baba. bir hafta sonra finaller başlıyor da ben 2 senedir bir hesap makinası alamadım fotokopi de çektirecem. baba köpeğin olayım para gönder.
büyüyünce öderim söz. 22 yıllık biricik oğlum, ilk göz ağrın, yaşama sebebin. oğlun.
