bir insanı sevebilmeyi bilseydin eğer, beni de severdin eminim. karşına alıp konuşmak, gözlerime bakmadan sadece bir boşluğa bakıp öğütler vermek değil sevgiden kastım. kızım diyebilseydin bana içten, abimin bana gösterdiği sevginin, ilginin sadece yarısını gösterebilseydin eğer şu an çok farklı olabilirdik. söylediğin her söz bana batmazdı mesela. okuduğum kitaplardaki baba-kız ilişkileri, izlediğim filmlerde en basit bir baba-kız sarılması bile ağlatmazdı beni o zaman. kapıyı açmak için senden geç kalktığımda "lanet olsun senin gibi çocuğa" da demezdin o zaman, hasta olup gecelerce ateşli yattığımda "iyi giyinseydin de hastalanmasaydın gerizekalı" da. o söylediğin sözler bende çok büyük yaralar açtı baba. yaşayabileceğimiz çok şey varken hiç birini yaşayamadığımız ve muhtemelen yaşayamayacağımız için çok üzülüyorum.
seni seviyorum baba, seni sadece babam olduğun için, sevmek zorunda olduğum için seviyorum.
kendimi en zayıf, en çaresiz, en umutsuz hissetiğim anlarda aradığım gücü ellerinde sözlerinde buluyordum.
varlığına bu kadar ihtiyaç duymamın sebebi de bu zaten.
oysa sende insandın ve senin de zayıf olduğun anlar vardı. bunları hiç göstermedin bana.
bu yüzden rahattım ben sığınacak limanım vardı her zaman. şimdi o yüzden çok zor geliyor her şey bana.
teşekürler baba,
beni sevdiğin, beni koruduğun, beni sardığın, beni büyüttüğün için.
teşekürler baba her şey için.
seni çok seviyorum. bazen beni paramparça ediyorsun ama yine de seviyorum. sevgi dolu bir tek bakışın yetiyor. beni sevdiğini biliyorum, aklından neler geçtiğini de... ne yaparsan yap, umrumda değil. yeter ki yanımda ol, olur mu?
ayrıca toparlacık yanaklarını sıkasım var, bekle beni!
aşardığım her şey gözümde birer hiçti, yalnız senin ettiğin tek bir iltifattan sonra bütün gün şapşal şapşal sırıttım. eve döndüğümde bana sarılman, gözlerinde sevinç görmek dünyalara bedel. kızlar babalarına gerçekten aşık mıdır acaba? bunun başka bir açıklaması var mı?
sen yaşarken pek anlaşamazdık sanırım çünkü sen çok hastaydın ve ben daha çocuktum.
beni bırakalı 10 sene oldu 10 sene.
21 yaşında saçları beyazlamış bir kızın var.
yaşasaydın eminim anlaşamazdık ama keşke yaşasaydın.
baba kavramının ne olduğunu bilmeden göçtün gittin ve ben sadece soğuk yüzünü ve çok sert bir baba olduğunu hatırlıyorum.
sadece bir kere rüyamda gördüm seni sadece bir kere 10 senede bir defa.
ve ben sırf evlendiğim adam erken yaşta ölür diye evlenmek istemiyorum.
baba demeyeli ne kadar uzun zaman olmuş baba..
Hani sen binbir dertle geceleri uyuyamaz oldun ya, ben de uyuyamıyorum babam. Koşulsuzca, karşılık beklemeksizin başucumdaki masaya bırakır giderdin harçlığımı ya. ben de buna benzer birşey yapiyorum senin için hesabına artık, uykuların geri gelsin diye.
zaten ödemediğin ve annemin sırtına yüklediğin faturalar çok gelsin diye lambaları, ocağı açık bırakıp, elektrikli aletleri gün boyu açık bırakmaktan bıkmadın mı?
Eskiden seni ne çok severdim...hatta annemden bile çok...oysa yaşlandıkça huysuz ve bencil bir ihtiyara dönüştün.artık sana benzer kişiliğimle gurur duymuyorum,aksine sana benzemekten korkuyorum.ama seninde günün gelecek ve merhametime muhtaç olacaksın.o kibrin ve bencilliğin kär etmeyecek duygusuz adam...
bugünü, ben ve sevdiğim kadın ile geçirdiğin için teşekkür ederim. uzun zamandan beri ilk defa bir büyüğümün yanımda olmasını özlemişim. seninle akdeniz sahilleri ve fethiye balık pazarında rakı içmenin keyfi muhteşemdi.
baba ya hep seninle filmlerdeki gibi önemli çook önemli yalnız bir konuşamız olsun istiyorum. şöyle flashback yapınca hatırlayabileceğim cinsten birşey hani.
belki sen beni sevseydin.. ya da en azından seni düşündüğümde aklıma gelen ilk 5 şey beni evden kovduğun anılarım olmasaydı.. belki o zaman çok daha mutlu bir insan olabilirdim baba. sevmeyi sevilmeyi hakettiğimi düşünebilirdim. ya da ne biliyim ya.. keşke böyle yetiştirmeseydin beni.
toplumun ve yasaların dayatmalarıyla baba demek zorunda olduğum adam;
keşke okusan bunları. çünkü birazdan buraya yazacaklarımı yüzüne söylemeye çalıştığım zaman seni öldürmeye teşebbüs ettiğim için devamını dinleyememiştin.
bak şimdi adam! dinle beni. merak etme, "sen bana babalık mı yaptın lan yarraam" tarzı bi serzenişte bulunmayacağım. zira bana karşı hiç bir sorumluluğun yok, yüklemedim sana bu zorunluluğu çünkü. aklım beynime zuhur ettiği andan itibaren, sana borçlanmamak için aldım senden bu zorunluluğu.
annemi siktin, laf etmedim. sikeceksin tabii. karın o senin. ama sadece senin canın istediğinde değil, anladın mı adam? annemi sikebilmek adına mutfak alışverişi yapman, anneme harçlık vermen seni manukyan'ın erkek versiyonu yapmaktan öteye götüremiyor. "ben bu eve bakıyorsam, sen de bana kadınlık yapmak zorundasın" dersen eğer bir daha anneme, seni bu sefer öldürmeden bırakmam.
gelelim şu olaylı geceye. o gece üzerine hiç konuşmadık çünkü. sen benim üzgün ve pişman olduğumu düşünürken, ben o bıçağı senin karnına saplarken duyduğum hazzı şimdi hiç bir sevişmemde alamıyorum. bil bunu. belki de bu yüzdendir hiç orgazm olamayışım. eğer kendiliğinden yahut bir hastalıktan dolayı ölmezsen, ölümünü ben gerçekleştireceğim bunu da bil.
biliyorsun ben insanlardan nefret ederim. sevmem kimseyi. burnumun dikine dikine gidiyorumya hep. hah! nefret ettiğim insanların başında sen geliyorsun ve bildiğin gibi ben nefret ettiğim insanlara zarar veririm. kimisiyle sevişirim, nefret ettiğim için. bedenini çürütmek için. hayatının anlamını 5 saniyede uçkurundan boşaltmasını görmek nefretimi bir nebze doyuruyor çünkü. ama seninle sevişmeyi tercih etmiyorum adam. bu sefer bıçağı daha derine sokacağıma emin olabilirsin.
o bok kokan beynin, çürümüş düşüncelerin benim akıttığım kanla birlikte yok olacak zihninden, bedeninden. ve ben seni bu denli temizleyebildiğim için, kanın akarken oturup bir sigara yakacağım. ölümünü izlerken orgazm olacağım.
ilk soran ben olmamama rağmen, senin soruna cevaben "iyiyim baba sen nasılsın" diyerek hatrını sormama dahi mutlu olduğun için, bir soruyla gözlerin parladığı için ve çokça teşekkür ettiğin için asıl ben sana teşekkür ederim baba.
