Baba? Bu kelimeyi telaffuz ederken bile bana çok yabancı olduğunu anlayabiliyorum. Keşke "canım babam"lı yazılar yazabilseydim ama baba kelimesi bile bana bu kadar uzakken nasıl bunu yapabilirim ki? Sen her zaman özgür olmayı seçtin, hatta kızınla ilgilenmeyecek kadar özgür. Sorumluluk sahibi değilsin, hiçbir zaman da olmadın. Biri benimle ilgili bir yalan uydursa sen üstüme gelmeyi, beni yargılamayı seçerdin. iyi ki böyle bir şey yaşamamışım çünkü daha fazlasına tahammül edemezdim. Annemin senin hakkında söylediklerine aldırmadım çünkü onun seni karalamaya çalıştığını düşünürdüm, sana olan sinirinden sanırdım. Ama şimdi yaşadım ve annem gerçekten haklıymış. Sen kaç yaşına geldiğin hâlde 5 yaşındaki şımarık çocuklar gibisin. Değiştirilemez huyların var, çekilmezsin. Seni görünce elim ayağım birbirine dolanıyor. "Acaba bi' şeyime kızacak mı?" diye. Bana yaşattıklarından sonra seni hiç affetmeyeceğim "baba(!)". Üzgünüm, bu sonu sen hazırladın.
eylül'den kalma bir sabahta... sevgili babam, uzağımdasın ama yakında gibi özledim seni uzak yollar bizden uzak olsun ve geri dönmen umuduyla hoşça kal baba.
bugün senin tanrına göre bayrammış, kutlu olsun.
benim için de sıradan bir gün değildi, senin sayende. mutlusundur, beni sevmediğini biraz da olsa unutmuşsundur diye geldim ama hiç hoş bulmadım, bulamadım. kardeşime sarıldın çünkü o senin tanrına inanıyordu gözünde bense kafirin tekiydim. fakat bu beni sevmemen için, herşeyi senden başka birinden öğrenmem için yeterli mi baba? ayrıca şunu da unutma, tanrılarımız aynı değilse bile senin o tanrıyı benden daha çok sevmen yüzünden. keşke onu severken beni sevmeyi unutmasaydın.
seni yine de seviyorum.
babannemin vefatından sonraki sen gibiyim şimdilerde. belki az daha beter...
kendimi atacak bir yer, neresi olursa artık. duvarların, insanın üzerine geldiğini öğrendim sanırdım ama şimdi yeni yeni öğreniyorum bunun nasıl kahır bir şey olduğunu.
acı, soysuzlaşıyor zaman geçtikçe ve anlatmak için dahi fazla yorgun hissediyor insan kendisini. bir arkadaşım öyle gelişigüzel demişti "insanın yapmak zorunda oldukları ve yapmak istedikleri vardır hayatında. bu ikisi arasında ciddi farklılıklar oluşmuşsa geri dönüşü yok, mutlaka dengesizliğe sebep olur o iş" diye ve haklıydı çocuk. dengemi bozuyorum kendi ellerimle, sırtımı sıvazlayıp da "balığa gidelim" diyenim yok.
şimdi kimsenin anlayışına ihtiyaç duymuyor, öyle hissetmiyorum. anlayışın, vereni kalmadı zira. artık insanların kaybetmekten değilse de kaybedilmekten korkum yok.
ve bir acı, belli bir süre ateşte kalıp da suyu çekilince daha delici, daha puşt ve çekilmez oluyor.
kal sağlıcakla üçüncü ramazan bayramının, üçüncü gününe doğru.
sözlük yazarlarının cesaret bulup da babasına söyleyemediği, ya da söylemek istemediği, orda, burda belki de kimsenin sallamayacağı yerlerde yazdığı yazılardır.
misal :
hayat enerjimi tükettin be iki günde. eskiden sana toz konduramazdım. babacığım derdim, hep yanımdadır derdim. şimdi görüyorumki en dandik hatamda bile ağzıma edebiliyormuşsun hiç düşünmeden. e ama artık yok öyle yağma. herkese hakettiği kadar sevgi. daha da paralamam kendimi. senden aynı şeyi görmüyorum çünkü. ha saygı ayrı bir şey ama artık en azından "-cığım-" ekini unut. babacığım yok artık.
şimdi yıkıl karşımdan. (oha. ama bunu demeyi şuan çok isterdim. büyüdükçe ergenleşiyorum sanki anasını.)
tamam beni seviyorsun falan filan biliyorum. ama dinlemiyorsun ya babacık, çıldırıyorum. sevmek öyle olmuyor işte. ben konuşuyorum anlatıyorum anlatıyorum sen dinlemiyorsun. dinliyormuş gibi yapıyorsun. tanımıyorsun bile beni esasında. yapma öyle babacık. sen hissizsin vurdumduymazsın diyorsun ama üzülüyorum ben ara ara bilmiyorsun sen. dinle biraz, tanı beni.
Babacım. 6-7 yıldır almanyadasın. evet arada geliyorsun ama... Sonuçta sürekli bir değişim içerisindeyiz. Bazen iki yabancıymışız gibi hissediyorum. Seni sevdiğimi aslında hiç söyleyemedim sana. Senin de beni ve ablamı ne kadar sevdiğini biliyorum ama olmuyor yüzüne diyemiyorum. Çocukluğumdaki gibi değil ki artık her şey, senin o ufacık peluş ayıcıklarla oynayan kızın değilim artık. Seni seviyorum.
en "ilk"lerimde yoktun yanimda. ilk askimi yasarken yoktun mesela ya da ne biliyim ilk kez eve sarhos geldigimde. simdiyse bunun pismanligini yasiyosun ama o zamanlari unutmam mumkun degil.
ben küçükken babamın dikkatini sadece kötü şeyler yaptığım zaman çekerdim.
sonra ne yaptım biliyor musun? -ne? kötü olmakta çok başarılı oldum. *
bu nedenle vicdan azabı duyabilirsin babacığım...
nafaka adı altında hesabıma giren 550 lira dışında seni hatırlatan tek bi şey yok. zira ne sesini hatırlıyorum ne de görüntünü. sahi 12 yıl oldu görüşmeyeli nasılsın?
hadi baba gel diye bağırdı küçük kız bikaç kez denizin içinde.kayalıkların canını acıttığını söyledi ardından ve baba diye haykırdı tekrar. hadi baba gel dedim kayalıklara ben de zamanında içimden gene hadi baba gel dedim hayat var canımı acıtıyo hayat yok canım yanıyo.
